Ghirardelli Intense Dark Toffee interlude ciemna z toffi i karmelizowanymi migdałami

O połączeniach smakowych, które naprawdę lubię, mogę pisać w nieskończoność, tak samo, jak czekolady w takich klimatach mogę jeść bez końca.

Słodko-słone ''chrupacze'' to coś, co w 100 %-ach odpowiada mi zarówno w mlecznych, jak i ciemnych tabliczkach. (Swoją drogą, spróbowałabym palonego karmelu w białej czekoladzie.) Dzisiaj jednak nie będzie o kolejnej tabliczce z solonym karmelem, a z chrupiącym toffee (w którego składzie jest sól) oraz karmelizowanymi migdałami.
Początkowo nie wiedziałam, do jakiej grupy zaliczyć tę markę, ale po przeczytaniu TEGO, trochę mi się rozjaśniło. 

Gdy tylko zobaczyłam Ghirardelli Intense Dark Toffee interlude Dark Chocolate with Toffee Bits & Caramelized Almonds w sklepie, ta czekolada dołączyła od grona moich potencjalnych ulubieńców. Już wiedziałam, że czekolada ciemna chrupiącym toffi i prażonymi migdałami to coś, co da radę zaspokoić moją chęć na czekoladę na dość wymagającym szlaku (i nie tylko; także poza szlakiem).

Kiedy przygotowywałam się do wyprawy na Exit Glacier Trail, czekolada ta natychmiast wylądowała w moim plecaku. Spędziła tam jakiś czas, aż do połowy drogi, gdzie rozsiadłam się, by w spokoju, z widokiem na lodowiec, nią się podelektować.

Otworzyłam i powąchałam. Woń kakao z maślanymi nutami skutecznie zaostrzyła moje zmysły. Wiatr, wiejący lekko od błękitnego lodu, tylko ją szybciej doprowadził do moich nozdrzy.

Wielkie, ciemne kostki nie były zbyt cienkie, co naprawdę mnie ucieszyło, jednak już można było dostrzec jaśniejsze kawałki toffi, przebijające się przez brąz czekolady.

Poczyniłam pierwszy kęs. Kostka nie była przesadnie twarda, ale miękka też nie. To, o czym od razu pomyślałam, to jej tłustawa gładkość. W samej czekoladzie dostałam już próbkę delikatnie maślanego smaku.

Od pierwszych chwil Ghirardelli raczyła mnie swoją śmietankową słodyczą. Była naprawdę dosadna, jednak kiedy zaczynało robić się za słodko, opadła na mnie gorzkość. Niby nie jakaś specjalnie mocna, ale w tym momencie każda była mile widziana.

Gorzki smak mógłby wydać się ciężki, ale tylko w pierwszej chwili. Słodycz zaraz rozgoniła go na wszystkie strony.

Związek słodyczy i gorzkości spajała lekka śmietankowość, dzięki której wszystko wydało mi się już lepiej wykalkulowane. Warto zauważyć, że mleka nie ma w składzie tej czekolady.

W momencie, gdy kawałka robiło się coraz mniej, a na języku czułam już chrupiące dodatki, jakby wręcz kawowa, gorzkość wychyliła się nieco, a wraz z twardymi drobinkami znów pojawił się maślany akcent. Po paru sekundach nasilił się i przeszedł w nuty nieco za długo pieczonego spodu ciasta, który to zrobiono z herbatników.

Zaczęłam rozgrywać kawałki karmelu. Wpierw pojawiła się maślana słodycz. Zaraz za nią, o swoje miejsce dopraszała się sól, ale nawet nie zauważyłam chwili, w której smak lekko przypalonego karmelu wypchnął ją z gry i wgryzł się w słodycz. Ta z kolei, ostatkiem sił próbowała wygrać to starcie, które w końcu i tak pozostało rozstrzygnięte.

Palony posmak zaczął samoistnie wygasać, niczym ognisko pozostawione samo sobie. Nie doszło co prawda do momentu, w którym zniknąłby całkowicie, ale znów się zmienił: przeszedł w za długo prażone migdały. Ich smak również pojawiał się co i rusz, wzmocniony przez słodycz.

Smak tych dodatków był niejednostajny. Ciągle ulegał zmianie i pozostawał w ruchu, lecz nie był nieuchwytny.

Same cząstki były chrupiące, mimo, że wcale nie za twarde. Owszem, miękkie nie były, ale nie czułam się, jakby to kamienie były tam wtopione. A i zębów nie zaklejały. Ich konsystencja skojarzyła mi się raczej z suszonymi warzywami, np. kukurydza, groszek.

Chwilami kakaowo-słodka czekolada stanowiła dla nich dobre tło, chociaż żeby nie przechwalić muszę przyznać, że nie było ono zbyt głębokie.

Powiem Wam, że to naprawdę smaczna czekolada, mimo że warunki, w jakich degustowałam tę tabliczkę, na pewno wpłynęły na lepszy odbiór. Sama czekolada  była bardzo słodka, jak na ciemną, ale dzięki jej śmietankowej nucie, nie przeszkadzało mi to. Nie wiem jak by to wyglądało w innych okolicznościach. Przeszkadzało mi jednak to, że smak samego palonego karmelu był za słaby. Nie miał dostatecznej, według mnie, siły przebicia. Taki trochę mniej palony Lindt z solonym karmelem, na szczęście, dzięki dodatkom, mniej słodki od Lindt'a z solą.

ocena: 8/10

kupiłam: Fred Meyer

cena: 3.99 $

kaloryczność: 500 kcal / 100 g

czy znów kupię: nie

Skład: czekolada (cukier, miazga kakaowa, tłuszcz kakaowy, tłuszcz mleczny, lecytyna sojowa, wanilia), toffee (cukier, masło, wysoko fruktozowy syrop kukurydziany, sól, lecytyna sojowa), migdały, cukier, sól, syrop kukurydziany, naturalny aromat