Georgia Ramon Holunderbeere & Joghurt / Elderberry & Yogurt biała jogurtowa z czarnym bzem

Kocham jogurty i przeważnie jem je po prostu czyste, ale i rozmaitości czasem do nich dodać lubię. Konfitury / dżemy z czarnego bzu? Mniam, aż ślinka leci na samą myśl. A że lubię również wszelkie "wydziwiane" mleczne czekolady, np. kefirową, z mleka koziego, to taka jogurtowa wydała mi się bardzo atrakcyjna. Zwłaszcza z czarnym bzem.

Georgia Ramon Holunderbeere & Joghurt / Elderberry & Yogurt to biała jogurtowa czekolada o zawartości 36% tłuszczu kakaowego z Republiki Dominikany z czarnym bzem.

Po otwarciu wręcz zszokował mnie kolor, zanim ogarnęłam, że jest raczej fioletowawy za sprawą bzu - najpierw myślałam, że coś pomyliłam i jest to jednak ciemna z fioletowym przebłyskiem. Jednak nie. Kolor wyraźnie uzyskano dzięki bzu.

Zapach cechowała delikatność i pudrowa słodycz, mimo że przedstawiał niewątpliwie goryczkowaty czarny bez. Otaczała go lekka kwaśność jogurtu, a soczystość wydała mi się minimalna, by nie powiedzieć: "życzeniowa". To raczej przesłodzona konfitura lub napar z czarnego bzu, który zawierał dziwny wątek (ta pudrowość... niby słodka... zdawała się kryć też suchość?).

Tabliczka także w dotyku przypominała gładką ciemną.

Nawet przy łamaniu udawała, bo okazała się twarda i dość głośno trzaskająca.

W ustach rozpływała się nieco opornie, mimo całkiem wysokiej soczystości. Otóż sok lał się ze zbitego kawałka, długo zachowującego kształt. Przypominał suchą grudkę z mąki i tłuszczu. Poczucie tłustości wprawdzie nie było strasznie silne, ale dało ulepkowato-ciastolinowy efekt.

Od początku w smaku czułam pudrową, ale niespecjalnie wysoką, słodycz i wytrawną cierpkawość w zaskakująco równych proporcjach. To duet wyważony, spokojny i jakby niepewny...

Aż nagle, po paru sekundach, pojawił się lekki kwasek, podkreślający soczystość, ale nie jakoś przełomowo. Zaraz zaczął rosnąć i przybierać na jogurtowej wyrazistości. Jogurt okazał się smakiem wiodącym.

Słodycz rozeszła się szybciej niż cierpkość , zajmując jakby... miejsca wokół jogurtowego centrum. Była raczej subtelna, jakby stłumiono-zawoalowana. Co więcej, do pewnego stopnia wydała mi się płynąca z jogurtu, taka nabiałowa. Ogółem, od początku do końca, trzymała się niskiego poziomu.

Tymże centrum była nie za mocna, acz wyrazista kwaśność jogurtu. Mniej więcej w połowie rozpływania się kęsa wyszła na prowadzenie, mieszając się z delikatnym smakiem owocowym. Powiedziałabym, że to jakieś cierpkawe owoce leśne. Czarny bez wyłonił się trochę odważniej po pewnym czasie, uderzając w cierpkawo-kwaskawy smak. Jego naturalność i delikatność kryły w sobie także słodycz, która dość prędko zrobiła się pudrowa, trochę konfiturkowa (palona?).

Pudrowy motyw zrównał się z jogurtem, jakby tłumiąc smaki zasadnicze, ale nie podnosząc słodyczy. O nie, druga połowa była słodka, ale jednocześnie bardziej wytrawna. Rozszedł się mdławy, tłuszczowy smak i mączność. Bez jedynie pobrzmiewał, jogurt uległ tej dziwnej, mącznej i słodko-niesłodkiej fali.

Pod koniec pudrowa słodycz owoców leśnych i wytrawna, mączna tłustość z domieszką wytrawnie-cierpkawego bzu dowodziły. Mimo że kwaskawy jogurt nie zniknął, jakby stracił impet.

W posmaku z kolei pozostała kwaśność jogurtu i lekko owocowa - mało jednoznaczna, bo wymieszana z takim mączno-suchym, mdłym smakiem... tłuszczu z mdłą słodyczą? I bez dwóch zdań owocowa cierpkość.

Całość wydaje się zrobiona źle, ale z pomysłem. Struktura to porażka, jednak smak pretendował do miłego. Nie za mocna słodycz i kwaśność jogurtu, do którego powoli dołączają owoce,prawie mi odpowiadały. Niestety, w momencie, w którym powinien był uderzyć czarny bez... jakby się wystraszył, a czekolada zrobiła się dziwnie pudrowo-mączna, niby słodka, a wytrawna i tłuszczowa. Mdła. O ile jogurt nieźle czuć, tak bez wyszedł kiepsko. Co więcej mam wrażenie, że czarny bez lepiej wychodzi w bardziej słodkich zestawieniach.

Czuję, że o wiele lepszą opcją byłoby dodanie sproszkowanego jogurtu i bzu do czekolady ciemnej (najlepiej o takich nutach). Początek wyszedł więc nieźle, ale... potem było już tylko gorzej. Niemniej, nie było niesmacznie. Było dziwnie. Do tego stopnia, że mam problem z oceną. Tylko struktura jednoznacznie podła do tego stopnia, że tego się po prostu jeść nie chce.

Uznałam, że najlepiej by było, gdyby zrobili po prostu białą jogurtową bez bzu oraz ciemną z bzem - na zasadzie jak GR 70 % Pfifferlinge / Chanterelles z kurkami (którą jadłam parę dni po tej). Wtedy może jakoś goryczka kakao i bzu by się fajnie zgrały, a tak... jakby nie wykorzystali potencjału bzu.

Doszłam do wniosku w dodatku, że chyba (według mnie) czarny bez potrzebuje jednak trochę słodyczy; ewentualnie... czyżbym za nim samym w sobie nie przepadała? Ta czekolada przypomniała mi o okropnym tworze Zotter CHOCOshot Vampirikum, a więc kremie śmietankowym z czarnym bzem - właśnie też był mało słodki i ni jak mi to nie pasowało.

ocena: 6/10

kupiłam: Sekrety Czekolady

cena: 25,99 zł (za 50g; dostałam zniżkę)

kaloryczność: 542 kcal / 100 g

czy kupię znów: nie

Skład: tłuszcz kakaowy, surowy cukier trzcinowy, jogurt w proszku 20%, suszony czarny bez 8%