Ambiente Speculoos Blanc biała z ciasteczkami korzennymi

Po rewelacyjnej czekoladzie mlecznej z ciasteczkami korzennymi, moja ochota na białą chyba tylko zaostrzyła się. Owszem, w podświadomości gdzieś w oddali świtało podejrzenie, że ta może być już przesłodzona, skoro mleczna balansowała niebezpiecznie na ostatecznej granicy. Mimo wszystko, ciasteczka korzenne były zbyt kuszącym dodatkiem, by dłużej im się opierać.

Nadszedł dzień wyciągnięcia z szuflady wielkiej, bo aż 200-gramowej tabliczki, Ambietne Speculoos Blanc, czyli czekolady białej z ciasteczkami korzennymi (o tych ciasteczkach możecie poczytać więcej przy okazji mlecznego wariantu).

Jest to produkt własny sklepu Aldi, podobnie jak czekolady Chateau, z których jak dotąd jadłam jedynie wariant z kokosem - Weisse Kokos, który to podbił moje serce ogromną ilością wiórek i bardzo śmietankowym, nieprzesłodzonym, smakiem. Właśnie ze względu na ten drugi czynnik, wiele oczekiwałam od Ambietne.

Otworzyłam tekturkę, wyjęłam grubą tabliczkę (tablicę?), owiniętą w sreberko, które to delikatnie rozchyliłam. Zaskoczyła mnie biało-brązowawa czekolada, której wzór przypominał cętki. No tak, ogrom ciastek od razu rzuca się w oczy - aż prześwitują przez czekoladę. To dobry znak!

Wzięłam wdech i poczułam maślano-korzenny zapach. Co do niego miałam już mieszane uczucia, bo ten maślany motyw wydał mi się trochę zbyt nachalny.

Łamiąc czekoladę zauważyłam jej podobieństwo do masła - łamała się w taki sposób odrobinę podjeżdżający pod twardą płytkę masła, przez co wydawało mi się, że lada chwila zacznie topić się w rękach. Jednak nie zaczęła.

Wgryzłam się w pierwszą ułamaną, gigantyczną, kwadratową kostkę, a ta dopiero zaczęła się rozpuszczać.

Pierwszą rzeczą, jaką sobie odnotowałam była tłustość. Zarówno w smaku, jak i konsystencji. Wyraźnie czułam ogromną ilość masła, a dopiero potem mleka. Tutaj warto zauważyć, że nie zawsze bardzo maślana czekolada jest zła - pod tym względem ta zła nie była. Biały Lindt z migdałami też był bardzo maślany, jednak w Lindt'cie dochodziła do tego głębia pysznego, naturalnie tłustego mleka, a tutaj... właśnie tej tłustej, mlecznej głębi mi zabrakło. Cały tłuszcz pochodził od masła (warto zauważyć, że nie ma tu żadnego kiepskiego tłuszczu), a mleko... mleko już było odtłuszczone, przez co nieco nijakie w smaku. Ta nuta przypominała odtłuszczone mleko 0%, którego nienawidzę (dla mnie to biała woda, nie mleko - zawsze sięgam po 2 %-owe).

Do tego dochodziła słodycz - bardzo silna. Zdawało mi się, że się nasila, podchodzi pod cukrowe przesłodzenie, a wtem... nadszedł lekko pikantny smak cynamonu. Zdominował nieco słodycz, dzięki czemu już nie wydawała mi się drażniąca.

Językiem bardzo szybko zaczęłam trafiać na spore kawałki ciasteczek. Okazały się one bardzo przyjemnymi "chrupaczami" o minimalnie gorzkawym smaku długo pieczonych ciasteczek. Były słodkie, jak to ciastka korzenne, ale ich wiodącym smakiem niezaprzeczalnie był cynamon. Pod jego smakiem kryła się słodycz brązowego cukru, gdyż te ciastka nie były chamsko słodkie, a właśnie tak... charakternie słodkawe. Znalazłam w nich nawet bardzo mikroskopijną nutkę soli, gdy do chrupania zebrało się wiecej kawałeczków.

Przy każdej kolejnej kostce wydawało mi się, że smak cynamonu tylko się nasila, na rzecz smaków opisanych w pierwszym akapicie.

Czekolada bardzo mi smakowała. Dodano do niej całą masę chrupiących, cynamonowych ciasteczek, a sama czekolada też jest w porządku, mimo, że wolałabym, gdyby była trochę mniej słodka, a część masła zastąpiono pełnym, tłustym, mlekiem czy śmietanką. Nie ma w niej żadnych olejów palmowych, czy syropów f-g, a cena jest śmiesznie niska, więc można śmiało powiedzieć, że to udana tabliczka.

ocena: 8/10

kupiłam: dostałam od taty (a on kupił w Aldi)

cena: mówił, że 6 zł (za 200 g!)

kaloryczność: 518 kcal / 100 g

czy kupię znów: nie