Zotter Blue Poppyseed / Stress Stopper mleczna 40 % z makiem i kremem z białej czekolady

Zanim przejdę do tematu bardziej czekoladowego, mam do Was jedno pytanie. Nasunęło mi się na myśl właśnie przy tej czekoladzie i pytam z ciekawości. Macie jakieś szczególne sposoby na stres? Stresujecie się w ogóle? Ja często czuję się jakaś wyprana z emocji, bo... to uczucie jest mi dość obce. Bywam czasem zdenerwowana (nawet bardzo), poirytowana, ale... wbrew pozorom, nie cierpię jeść słodyczy w takim nastroju. Nie umiem się wtedy na nich skupić, a nie widzę sensu w pochłonięciu czegoś tak po prostu.

Co tu jednak mówić o stresie, kiedy można chwycić za Zottera? Dokładniej za w pełni wyluzowane wydanie Blue Poppyseed, bo to ta sama czekolada, tylko w innym opakowaniu. Dla mnie co prawda bardziej podoba się normalna wersja, ale ta czekolada trafiła do mnie przypadkiem (zamawiałam inną z makiem, a przysłano mi tę) i... powiem Wam, że zapowiada się, że to najlepsza niespodzianka, jaka mnie ostatnio spotkała (w pełni zrozumiecie przy następnej recenzji).

Zotter Stress Stopper / Blue Poppyseed to mleczna czekolada, z zawartością 40 % kakao, nadziewana kremem z białej czekolady i karmelizowanym makiem. 

Uwielbiam goryczkę w mlecznych czekoladach, do białych mam słabość, a na punkcie maku zwariowałam już dawno i wciąż mam w pamięci doskonałą w każdym milimetrze Typically Austria. Czyżby to była recepta na sukces? 

Kiedy wydobyłam tabliczkę, ciemnego koloru, ze złotka poczułam coś, czego się zupełnie nie spodziewałam. Czułam kakao i mleko (w tej kolejności), ale nie był to zapach zwykłej ciemnej mlecznej czekolady. Ta natychmiast skojarzyła mi się z 64%-ową czekoladą Zottera z koziego mleka, która definitywnie jest w trójce moich ulubionych czystych mlecznych czekolad. Oczywiście nie było tu żadnej koziej nuty, tylko takie... lekkie zalatywanie w te klimaty. 

Zachwycona, przełamałam tabliczkę, by przekonać się, że warstwa czekolady jest bardzo gruba, a mimo że mak to tylko (aż?) 6 %, to wydaje się, że jest go naprawdę sporo. 

Natychmiast zaczęłam od samej czekolady, a ta okazała się być czystą poezją. Tym, co mnie dosłownie uwiodło, było kakao. Jego bogata cierpkość. Takiej dosadnej gorzkawości brakuje wielu przesłodzonym "deserowym". W tej kakao może nie było aż tak dużo, ale nic go nie zakłócało, dzięki czemu mogłam w pełni rozkoszować się jego walorami, które łączyły się z cudownie naturalnym, jakby wręcz dzikim, smakiem mleka, wyraźnie wchodzącym w śmietankę. Była delikatnie tłustawa, czuć też było, że to tłuszcz śmietankowo-maślany. Rozpuszczała się za jego sprawą przyjemnie, ale czuło się tu nutę czekolady nieprzetworzonej, z charakterkiem, wzbogaconej o minimalną szczyptę cynamonu.

Na tych dwóch przewodnich nutach właściwie się kończy, bo wyrafinowana słodycz uładzała je, ale jakby stosując smakowy izolacjonizm. 

Mogłabym już samą taką czekoladę jeść i na pewno by mi się nie znudziła - była cudna.

Pod nią krył się jednak krem, a dokładnie ganasz, z białej czekolady. Kiedy zbliżyłam kawałek pozbawiony czekolady i powąchałam, poczułam lekką, waniliową nutkę. 

Smak jednak... trochę od zapachu się różnił. Na pewno nie był lekki, wręcz przeciwnie. Zotter zaserwował nam silną słodycz, która byłaby za mocna, gdyby to była czysta biała czekolada. 

Oprócz słodyczy, czułam jednak wyraźnie smak śmietanki doprawionej wanilią.

Krem był maślano-śmietankowo tłusty, lecz wciąż dość delikatny. Zupełnie nie sprawiał wrażenia ciężkiego, a takiego... niezbitego i rzadkiego. 

Szybko się rozpuszczał, dzięki czemu wyłaniały się z niego chrupiące ziarenka maku. Momentami smak białej czekolady je pochłaniał, ale równie często ich smak nasilał się. Był dodatkowo wzmocniony przez skarmelizowanie, co oczywiście się czuło. W moim osobistym odczuciu, mogłoby być go jeszcze trochę więcej.

Kiedy przegryzałam się przez całość, do smaku pysznej mlecznej czekolady dochodziła śmietankowo-waniliowa słodycz białego ganaszu, ale nie zabijała ona goryczki. Ta, po swoich pięciu minutach sławy, zaczynała blednąć, pozostawiając pole do popisu makowi, który swój potencjał wykorzystał w dużym stopniu. Wydawał mi się wszechobecny, a raz i drugi, przy jego ziarenkach, poczułam jakby drobniutki akcent słonawego smaku.

Na sam koniec zostawała jeszcze czekolada, rozpuszczająca się naprawdę leniwie, by mlekiem i goryczką, z dosłownie odrobiną słodyczy, zamknąć przedstawienie.

Najbardziej z tego wszystkiego smakowała mi mleczna czekolada - naprawdę rewelacyjna (nijaka Valrhona 40 % powinna wziąć przykład z tej czekolady - Zotter jest setki razy lepszy). Mak był świetny, wyraźny w smaku, ale za słodka biała czekolada momentami go przyciszała, co można by rozwiązać albo osłabiając słodycz, albo dodając więcej maku.

ocena: 9/10

kupiłam: zamówiłam u dystrybutora

cena: 16 zł

kaloryczność: 551 kcal / 100 g

czy kupię znów: nie

Skład: surowy cukier trzcinowy, tłusta śmietanka z mleka w proszku, masło kakaowe, śmietanka, masa kakaowa, szary mak, syrop glukozowy z inwertowanego cukru, masło, sól, wanilia, lecytyna sojowa, cynamon