Annas Original Ginger Thins ciasteczka imbirowe

To, że kocham czekoladę - widać po moim blogu. To, że nie wyobrażam sobie lata bez lodów (i to, że mogłabym wtedy nie jeść nic innego)... pewnie też. Co ciekawe, praktycznie nie jem innych słodyczy. Nie przez ograniczenia narzucone sobie czy coś, ale przez to, że wykańczając słodycze, które trafiły do mnie na początku założenia bloga (dobrze, że miały dłuuuge daty) tylko utwierdziłam się w przekonaniu, że czasy, w których wszystko, co słodkie mi smakowało, już minęły. A co z ciastkami i porą jesienno-zimową? Uwielbiam! Jem raczej rzadko, bo nie lubię jeść czegoś kilka dni pod rząd (a tak jest, kiedy sama zrobię), a ze sklepowych... są same wielkie paki i beznadziejne składy. 

Właśnie jesienią i zimą nasila się u mnie chęć na ciasteczka korzenne, ale i takich dobrych w sklepach widzę coraz mniej. 

Wreszcie trafiły do mnie imbirowe ciasteczka (także z cynamonem i goździkami) - Annas Original Ginger Thins, czyli szwedzkie tradycyjne "pepparkakor", (rzekomo) od 1929 roku wypiekane według receptury Anny Karlsson. O tyle, o ile nie chce mi się wierzyć w tę "tradycyjną" recepturę, tak zaciekawiło mnie słowo "pepparkakor". Okazało się, że to właśnie tradycyjne szwedzkie świąteczne pierniczki, od słów: "peppar", czyli pieprz, i "kaka" - ciasto.

Ładne, nieprzesadzone opakowanie skrywa (a właściwie nie skrywa - bo widzimy je już przez okienko) wiele cieniutkich ciasteczek w kształcie gwiazdek (takich... wieloramiennych). 

Gdy rozerwałam folię poczułam całą feerię korzennych przypraw. Głównie imbir, goździkowo-cynamonowe nuty i sam zapach dobrze upieczonych ciasteczek. One pachniały... tak domowo! 

Przy gryzieniu prawie w ogóle się nie  kruszyły; jadłam je przy klawiaturze i nie ma po nich śladu. Po prostu trochę się łamały z racji na to, jak były cienkie, więc stwierdzam, że pod tym względem są doskonałe.

Gdy tylko pierwsze ciastko trafiło do ust, odkryłam, że w ogóle mają świetną konsystencję.
Po chwili od umieszczenia na języku, ciastko zaczynało doskonale się rozpływać. Wiecie, chyba jeszcze nie spotkałam czegoś, co lepiej pasowałoby do określenia "rozpływa się w ustach". Z kolei jeśli użyłam zębów - ciastka były przyjemnie chrupiące, ale nie zbyt sucho-twarde. 

Pozwolicie, że przejdę do najlepszej części, czyli do smaku. Pierniczki miały rozgrzewającą moc korzenności, którą przynosił intensywny imbirowo-cynamonowy smak.
Nie była to ostrość, która mogłaby odstraszyć część konsumentów, a pikanteria przyjemnie, subtelnie drapiąca język i gardło. Troszeczkę za cynamonem czaiły się goździki i słodycz, która przekładała się na przystępność całości, ale nic poza tym. Nie zakłócała wyraziście imbirowego smaku. Ciastka były dobrze wypieczone, to się czuło. Dosłownie esencja korzenności, z przewagą imbiru.

Nie będę się więcej rozpisywać. W skrócie wyglądało by to tak: przepyszne imbirowe ciastka, w których poboczne role umiejętnie odegrały goździki i cynamon, doskonałe na chłodne poranki z kawą, czy długie wieczory z ciepłą herbatką, a także zupełnie samodzielnie. 

Zakochałam się w tych ciastkach (to pierwsze ciastka, które dostały maksymalną ocenę) i jak tylko znów pojadę do Warszawy (czy gdziekolwiek gdzie je znajdę), na pewno kupię pozostałe dwa warianty. Szczerze polecam wszystkim wielbicielom korzennych smaków.

ocena: 10/10

kupiłam: Alma

cena: 6.99 zł

kaloryczność: 474 kcal / 100 g

czy kupię znów: tak

Skład: mąka pszenna, cukier, oleje roślinne (palmowy, rzepakowy, kokosowy), inwertowany syrop cukrowy, sól, środek spulchniający: wodorowęglan sodu; cynamon, imbir, goździki