Chwile zasłodzenia: Cachet Tanzania 72 % Extra Dark Chocolate ciemna z Tanzanii

niedziela, 2 lipca 2023

Cachet Tanzania 72 % Extra Dark Chocolate ciemna z Tanzanii

Cachetów przejadłam już dość sporo, lubię je, a marka kojarzy mi się właśnie z tanzańskim kakao. Co ciekawe jednak, czystą z kakao z Tanzanii jadłam jedynie Cachet Bio Organic 85 % Extra Dark Chocolate, a tak to z dodatkami. Natomiast czyste Cachety, w tym biedronkowe (np. Biedronka Czekolada Belgijska Gorzka 70 % Kakao), nie miały określonego kakao. Gdy więc wreszcie zdobyłam w miarę bazową czekoladę tej marki, byłam ciekawa, czy mnie czymś zaskoczy.

Cachet Tanzania 72 % Extra Dark Chocolate to ciemna czekolada 72% kakao z Tanzanii.

Po otwarciu poczułam intensywny zapach palonego, wręcz spalonego drewna i słodko-słonawego masła orzechowego, których charakter podkreśliły poważniejsze nuty kawy i słodu z tła. Odnotowałam trochę dymu - nic dziwnego, skoro ogólny stopień palenia był tak mocny. W słodyczy przejawiał się jako palony cukier. Całość wygłaskiwała trochę maślaność, poniekąd też orzechowa. Pewną lekkość, rześkość tchnęły nieśmiałe owoce. Może coś cytrusowego, np. powidła śliwkowe podkręcone cytrusami, może też... słodkiego i ledwo uchwytnego jak mieszanka lychee i pitai (smoczego owocu). Zapach, choć słodki, wydał mi się poważny i na pewno ciężki.

Twarda tabliczka przy łamaniu trzaskała bardzo głośno, łącząc przy tym brzmienie łamanych gałęzi z odrobiną kruchości.

W ustach rozpływała się powoli, mięknąc po paru chwilach. Oblepiała usta, przybierając na kremowości i plastyczności. Nie wydawała się mocno tłusta, acz miała w sobie coś z masywnego, maślano miękkiego nugatu z aksamitnie-pylistym efektem.

W smaku pierwsza wypłynęła dość wysoka, acz o lekkim charakterze, słodycz. Reprezentowała nieznaczne, bardzo słodkie owoce, a dokładniej lychee i pitaję. Towarzyszyła im prostsza słodycz cukru. Owoce, same nieco się oddalające, uprosiły go jednak, by pochylił się w bardziej miodowym, karmelowo-miodowym kierunku.

Zaraz rozlała się też maślaność... słodka i orzechowa? Wyłapałam masło orzechowe, takie typowe "peanut butter", a więc typu amerykańskiego - trochę dosłodzone, lekko słonawe. Wprowadziło prażono-palony motyw, acz same arachidy poszły raczej w kierunku maślanej pasty orzechowej, słodkawej i maślanej naturalnie. Jako jednak że ogólna słodycz rosła, zaraz pomyślałam o nugacie.

Palono-prażone nuty zaraz wywołały też gorzkość. Nie była imperatywna, ale wyraźna i odważna. Zasugerowała i kremowi fistaszkowemu, i nugatowi kawowy wariant. Mocne palenie rosło i rosło, więc i kawa robiła się wyrazistsza.

Mniej więcej w połowie rozpływania się kęsa do kawy dołączyły drzewa, fistaszki trochę się oddaliły, a do głowy przyszła mi cierpkość drzew i drewna iglastego. Paloność poniekąd zaczęła się oddzielać od drzew. Z jednej strony czułam drzewa cierpkie i żywsze, z lekkim kwaskiem roślin iglastych, a z drugiej...

...Z drugiej drewno palone. W tle mieszało się z pewnym ciepłem palenia, paleniska i odrobiną dymu. Pojawiła się tu wyraźniejsza cierpkość kakao i słodu. Słodycz oplotła te nuty jako karmel zrobiony z miodu. Jakby... palony karmel zalał te drzewa. Mimo tego palenia, okazał się też wyraźnie maślany. Przywrócił tym samym fistaszkowe masło orzechowe amerykańskie - jego słodycz wyciągając na wręcz karmelową. O tak, wariant karmelowy - to było to.

W tle ten kwasek lasu iglastego z kolei podkreślił subtelne owoce. Cierpkość zasugerowała słodko-gorzkawego grejpfruta, a dym podszepnął wędzoną śliwkę. Przeciągnęła nieznaczną cytrusowość w niemal nieuchwytne, słodsze owoce, a więc lychee i pitaję, przysłonięte słodyczą prostszą, wręcz cukrową, ale... ciepłą, wciąż paloną? Tu chyba jeszcze wyłapałam powidła śliwkowe. Dość mocno posłodzone.

Po zjedzeniu został posmak mocno palonego drewna i cukru, czyli w sumie karmelu, ale też cierpkość kawy. Słodycz choć o nieco lżejszym charakterze, była bardzo silna. Niby karmelowo-miodowa, ale też ciepła, palono-cukrowa. Wiązała się z fistaszkami, tym razem bardziej nugatowymi.

Całość była smaczna i interesująca. Wydała mi się spokojna, a wyrazista w smak. Nie była jednak siekierą, z żadnej ze stron. Ani szczególnie gorzka, ani też nazbyt słodka (acz słodka znacząco). Dużo kremu fistaszkowego, zarówno naturalniejszego, amerykańskiego PB, jak i nugatu mieszało się z drewnem i drzewami. Paloność mieszała się z rześkością jako dym, drewno palone i karmel, podkreślone odrobiną kawy, z miodowymi akcentami, owocami "lżejszymi". Tu jednak żałuję, że tak ciekawej nuty jak duet lychee i pitai cały czas trzymał się cukier. Na szczęście w dużej mierze zyskał ciepło palony-charakter. Bo właśnie bardzo mocno palona była całość.

Przypominała trochę też bardzo "masło orzechową" Cachet Bio Organic 85 % Extra Dark Chocolate, która też z czasem odsłaniała śliwki. Podlinkowana jednak całe mnóstwo śliwek, ponieważ ogólnie była soczystsza. Dużo w niej też kawy, słodu. Dzisiaj opisywana oparła się na maślaności, fistaszkowości i słodyczy.

Przywołała też wspomnienie Cachet Bio Organic 72 % Extra Dark Chocolate Sea Salt, w której jednak sól sporo zmieniła. Acz wydaje mi się, że i samo kakao nutami obracało... nieco inaczej.