(Słodki Przystanek) Beskid Bean-to-Bar Chocolate Panama Bocas del Toro BIO 70 % ciemna

Lubię działać zgodnie z planem, ale w kwestii czekolad czasem albo nachodzi mnie na jakąś konkretną, albo np. nagle zorientuję się, że zatęskniłam za daną marką. Ta tabliczka chodziła za mną już od dłuższego czasu, acz umyślnie zostawiłam ją na koniec. Bardzo lubię kakao z Panamy, a czekolady stamtąd często mi się nie trafiają. Miała być w takim razie podsumowaniem zwykłych, czystych ciemnych Beskidów otrzymanych w ramach współpracy, a tym samym stanowić otwarcie ich bardziej kombinowanych propozycji: plantacyjnych z dodatkami. Czekała mnie bowiem też Panama, ale ze słodzikiem (recenzja Panamy 71 % z ksylitolem). Na razie jednak aż ślinka mi leciała na myśl o wersji "bazowej".

Beskid Bean-to-Bar Chocolate Panama Bocas del Toro BIO 70 % to ciemna czekolada o zawartości 70 % kakao z Panamy z prowincji Bocas del Toro (słodzona cukrem trzcinowym).

Po rozchyleniu papierka uderzył mnie silny zapach gorzkich orzechów: głównie włoskich, ale i innych, w tym laskowych. Spowijał je ciężki dym... Dym kłębiący się nad ziemiście-gliniastym, lepiszczym terenem albo... Po chwili zorientowałam się, że kompozycja jest także w gruncie rzeczy słodka... Ale wciąż lepiszczo-miękka niczym biszkopt lub naleśniki... takie z czekoladowym smarowidłem i palonym karmelem. Może też odrobinką kawy?

Przy łamaniu tabliczka wydała mi się zwarta i konkretna. Trzaskała donośnie.

W ustach rozpływała się w tłustawy, gęsto-kremowy sposób. Robiła to dość długo, minimalnie opornie i chyląc się ku wodnistości. Nieco oblepiała podniebienie gładkimi smugami.

Już wgryzając się w kostkę poczułam smak słodkiej gleby. Wydała mi się nieco podfermentowana... Odymiona, a więc ukryta. To nie jednoznaczna ziemia, ale coś torfowego. Obudziła podobne skojarzenia, co niektóre nadzienia kakaowe i trufle belgijskie (moje wyobrażenie o nich).

Właśnie pyłkowa cierpkość kakao (jak obtoczonych w nim trufli) przyniosła kolejne nuty, łącząc lepiszczą glinę z wyraźną palonością. Czułam całkiem sporo ciężkiego dymu i sugestię kawy.

Szybko wzrosła słodycz. Ciężkiego klimatu sobie nie odpuściła, kontynuowała bowiem gorzkawą paloność, niosąc figi i jasny biszkopt, naleśniki amerykańskie (pancake'i!) - coś upieczonego / usmażonego. I niewątpliwie orzechowego. Gorzkie orzechy szybko zaczęły dominować. Głównie orzechy włoskie, choć zaraz pomyślałam o nieco łagodniejszych orzechach pekan i laskowych. Dopuściły do siebie cierpkość kakao, co skojarzyło mi się z wysokojakościowym smarowidłem orzechowo-czekoladowym. Gęsty, ciemny krem trafił więc na wspomniany wypiek. W tym przejawiała się maślana nuta. Dzięki niej smak puszystych naleśników z orzechowo-czekoladowym kremem i truflowa ziemistość wyszły niezwykle harmonijnie, zataczały krąg. Pomogła im namiastka kawy.

Słodycz, która w pewnym momencie stała się jedynie czynnikiem składowym. mniej więcej w drugiej połowie zakrawała o lekką cukrowość. Mimo to zachowała szlachetny charakter, reprezentowała bowiem maślany karmel i... scukrzone figi? Coś owocowego, ale jakby za słodkiego i jednocześnie mglistego.

Bliżej końca poczułam słodko-mdłe, wodniste gruszki - niezwykle jednak obrazowe. Dołączyły do grubaśnych naleśników / biszkoptu i czekokremu. Lepiszcze smarowidło, wspomnienie gliniastości i ten słodko-słodki posmak owoców mignęły mi suszonymi, do bólu słodkimi śliwkami kalifornijskimi. Tonęły w maślano-karmelowym otoczeniu. Znów pomyślałam o suszonych figach i czymś słodko-gnilnym.

W posmaku pozostała lekko mdława słodycz, trzymająca się owoców i maślano-orzechowych tworów. Orzechy zawracały myśli ku cięższemu kakaowemu smarowidłu i gliniastej ziemi, złączonych cierpkością, z aluzją do kawy.

Całość bardzo mi smakowała. Wprawdzie nie jadam rzeczy jak te naleśniki (pancakes), ale wydźwięk kompozycji... o rany, mniam. Jak to każda Panama, zaserwowała mi smakowite figi i gorzkość orzechów oraz dymu. Ziemisto-gliniaste nuty, karmel i maślaność też wyraźnie czuć (ale np. "panamskiej" lukrecji ani trochę - jakby smarowidło ją wypchnęło z gry). Bardzo przypominała Kilian & Close Panama Bocatorena 85 % o nutach krówkowego biszkoptu i słodyczy jasnych winogron, nieoczywistych owoców, ale też charakterniejszą (za sprawą przypraw / drzew) Duffy's Panama Tierra Oscura 72 %. Tej jednak (jednej z moich ulubionych czekolad tak ogółem) nie dorównała. Zotter Labooko Panama 72 % (kolejna jedna z ulubionych) i jego glino-ziemia, wyraziste orzechy włoskie i maślaność, ale jakby bardziej nerkowcowa, najbardziej od wszystkich tych odstawał z racji mnóstwa owoców.

ocena: 9/10

kupiłam: Słodki Przystanek (dostałam)

cena: 15,90 zł (za 50 g; ja dostałam)

kaloryczność: nie podana

czy kupię znów: nie

Skład: ziarna kakaowca, cukier trzcinowy nierafinowany