McEnnedy Syrop klonowy

Szczerze mówiąc, po dosłownie zmęczeniu prawie całej butelki syropu klonowego, próbując go na różne sposoby wiedziałam, że na parę lat już spokój - na pewno mnie na niego nie najdzie, mimo że teoretycznie lubię (a nie mam jak i do czego jeść; dodatkowa słodycz nie jest mi potrzebna). Mama jednak, jak już odkryła syrop klonowy, przepadła. Zakochała się w nim. Jako że takie różności (też np. masła orzechowe) staramy się kupować jak najtaniej, kolejnym kupionym był dzisiaj przedstawiany. Ja po prostu, jak już dwa wrzuciłam na bloga, nie mogłam mu się oprzeć, bo... kusił znacznie ciemniejszym kolorem. Wyglądał na taki zdecydowanie bardziej "mój".

McEnnedy Syrop klonowy to kanadyjski syrop klonowy ciemny typu A; dostępny wyłącznie w Lidlu.

Po odkręceniu buteleczki poczułam intensywnie słodki, aż nieco drapiący i mocno palony, pozytywnie drewniany zapach. Wydał mi się karmelowo-przypalony, jakby tak... karmelizować ciemny miód aż do goryczki. Bezkresne zasłodzenie skojarzyło mi się drewniano-alkoholowo. Na pewno charakteru tu nie brak!

Syrop zaskoczył mnie gęstą jak na syrop konsystencją. Był oczywiście lejący i lepkawy, a także rzadszy od miodu, ale nie aż tak jak biedronkowy GoBio czy Vermont. Nie miał efektu wodnistości i nie wsiąkał we wszystko tak błyskawicznie.

W smaku od początku uderzył słodyczą, ale taką wyraźnie uszlachetnioną intensywnie paloną nutą. Przywodziła na myśl drewno albo... żywe drzewa, z pewną niemal korzenno-pikantną, jakby alkoholową bez procentów nutą. To odrobinka roślinności, także kojarzącej się z ciemnym miodem, ale... karmelizowanym aż do goryczki. Ta była zaskakująco wyraźnie wyczuwalna (nawet nieco bardziej niż w miodzie gryczanym).

Wszystko to było zamknięte w bezkresnej słodyczy, która jednak umożliwiała im trwanie do końca, nawet gdy ona drapała już w gardle. Jej głębia też zdawała się nie mieć końca, więc to zasłodzenie jak najbardziej pożądane, szlachetne.

Syrop pozostawił posmak bardzo słodki, ale nie mulący... kojarzył mi się z goryczkowatym, karmelizowanym miodem gryczanym, nieco przypalonym. Nie wiem dlaczego, wyobraziłam też sobie... karmelizowane orzecho-drewienko.*

Z racji jego wyrazistości uznałam, że ten to sprawdzi się ze wszystkim i postanowiłam poeksperymentować i popełnić coś w stylu pancaków (jakiś, kurczę, racuchowatych), mimo że nie lubię smażonych rzeczy, a z naleśnikami obecnie też mi nie po drodze. Ale! Chciałam klasycznego połączenia spróbować. Nie wsiąkł w nie tak szybko, jakoś został w ich i tak wilgotnym wnętrzu i narzucił im swój smak (kompletnie zabijając naleśnikowość). Moje były miejscami mocno poprzypiekane (z patelni naleśnikowej bez tłuszczu) i podkreślił w nich taką swoistą spaleniznę (ja nie mam nic przeciwko, ale komuś może przeszkadzać).

Nie jestem przekonana do syropu klonowego z naleśnikami, ale to raczej kwestia tego, że naleśniki ze słodkim syropem to nie moja bajka (do grubych dżem, cienkie z serem jak już miałabym jeść). Dzięki temu skorzystała jednak Mama. Ona była zachwycona, bo ponoć przypomniało jej się dzieciństwo, bo "to było jak racuchy, tylko że... jakby z miodem gryczanym". Jej także ten syrop klonowy smakował najbardziej z próbowanych.

Znacznie tańszy, palono-goryczkowaty od konkurencyjnych, zdobył moje uznanie. Zaskoczył mnie. Mimo że to twór nie do końca mój, to najlepszy próbowany przeze mnie syrop klonowy. Na tle innych wypada jak miód gryczany w porównaniu do jasnych, czysto-mdło słodkich miodów.

ocena: 10/10

kupiłam: Lidl (Mama kupiła)

cena: 14,99 zł (za 250 ml)

kaloryczność: 349 kcal / 100 ml

czy kupię znów: Mama tak (ja mogłabym się podłączać)

Skład: syrop klonowy

*To raczej wyobrażenia, bo nigdy nie karmelizowałam miodu, a z tym drewienkiem... to może wspomnienie Zotter Firewood Brandy?