Vosges 62 % Cacao Manchego and Cherry ciemna z serem owczym manchego, wiśniami i solą

Kocham czekolady Vosges i zaczęłam za nimi bardzo tęsknić, więc napisałam do rodziny z USA, czy dałoby się jakoś zorganizować załatwienie mi ich. Udało się, toteż parę recenzji się pojawi. Daty długie, ale temu smakowi jakoś nie umiałam pozwolić czekać. Czekolada zawierała bowiem ser Manchego. To twardy, dojrzewający ser produkowany z mleka owczego, bardzo popularny w Hiszpanii. Mówi się, że w smaku "intensywny, pikantny i kremowy"... z czym chyba się zgadzam (raz czy dwa jakiś taki jadłam). Tak się składa, że wszelkie ciekawe sery uwielbiam! Wprawdzie nie jem zbyt często (tylko twaróg codziennie na porannej kanapce), nie znam się jakoś specjalnie, ale np. jeśli o pleśniaki i śmierdziele chodzi, to nawet na jakieś droższe czasem sobie pozwalam, choć powiedzmy Lazura uważam za w pełni mnie satysfakcjonującego. A jakie mam zdanie o czekoladach z serem? Jestem otwarta. Sernikowe raczej mi smakują, a tych wytrawnych to i mało jest. Zottery Cheese-Walnut-Grapes i Cheesy Chocolate bardzo mi smakowały.

W tabliczce Vosges, Katrina (właścicielka marki) połączyła 12-miesięczny ser El Trigal Manchego z suszonymi wiśniami, zainspirowana procesem fermentacji (w końcu i kakao, i ser tego wymagają), nad którym spędziła długie godziny w laboratorium podczas studiów chemicznych.

Vosges 62 % Cacao Manchego and Cherry to ciemna czekolada o zawartości 62 % kakao z 12-miesięcznym hiszpańskim serem owczym Manchego, suszonymi wiśniami i różową solą himalajską.

Od razu po otwarciu poczułam piękny, głęboki zapach czekolady i sera, przypominający ciemne mleczne o właśnie serowych nutach, podkreślonych odrobinką soli. Wyróżniłabym tu skojarzenie z cheddarem / żółtym charakternie-pikantnym, dojrzewającym serem oraz czekoladę o mocno palonym wydźwięku. W nim przewijały się palone, gorzkawe orzechy oraz szlachetny, palony karmel.

Przy łamaniu bardzo ciemna, acz pozbawiona błysku, tabliczka ładnie trzaskała. Wydawała się gęsto-tłustawa. Przekrój odsłonił sporo dodatków o średniej wielkości. "Na oko" nie powiedziałabym, że jest ich tam aż tak dużo, jednak właściwie nie da się trafić na choćby skrawek czekolady bez nich. Niektóre były naprawdę mikroskopijne, inne to twardawe, całkiem spore, cienkie płatki.

W ustach czekolada rozpływała się z łatwością. Mimo że kremowa, nie była bardzo tłusta. Zalepiała minimalnie, opływając raczej gęstymi, soczystymi falami. Powoli odsłaniała dodatki, których było mnóstwo. O dziwo, nie wyszła nazbyt nimi najeżona, a całość zachowała spójność.

Ser zdecydowanie dominował. To jakby... kawałki zwykłego twardego sera, a więc tłuste, ale specyficznie suchawe. Twardawe, acz jędrne. Dokładnie takie, jaki ser tego typu powinien być, świeże (nie ususzony czy coś, a tego się bałam - ok, może na całą tabliczkę dwa bardziej suszki przypadły).

Wiśnie również wyszły zaskakująco świeżo-soczyście. Dodano ich znacznie mniej, pod postacią średniej wielkości farforcli miąższu i skórek o jędrnawej strukturze. W przeważającej ilości drobnica, ale trafiły się i zaskakująco duże kawałki (nawet jedna ćwiartka!).

Między nimi kryło się trochę malutkich kryształków soli.

W smaku od pierwszej chwili czułam znaczącą, choć stonowaną słodycz palonego karmelu. Rozeszła się po ustach wraz z odrobinką soli, po czym wzrosła, przeistaczając się w niemal maślany toffiowaty karmel. Poczucie to wzmocniła wanilia, która również ewidentnie się zaznaczyła.

Palony motyw rozprowadził również lekką, jakby naturalną, gorzkość. Reprezentowały ją orzechy, podbite bardziej "mlecznawo-maślanymi" nutami sera. W pierwszej chwili to raczej orzechy oblepione toffi, w jakiejś karmelowej skorupce (wyidealizowane Toffifee?), jednak coraz bardziej przypominały bardziej orzechy w serze / ser z orzechami...

Oto gorzkawość zrobiła się bardziej palono-ciepła, nieco pikantna. Przy karmelu i orzechach pojawiła się czarna kawa, a ja wyłapałam posmak dojrzewającego żółtego sera. Przeciął smak czekolady (choć mam wrażenie, że lekko nim całościowo przesiąkła). Dopomógł mu w tym słonawy akcent. Gdy na kawałki sera zaczęłam trafiać językiem, wyraźnie czułam ich smak. To rzeczywiście manchego - czuć, że właśnie jakiś taki charakterniejszy, długodojrzewający (chyba można go porównać do bardziej mlecznego cheddara). Wprowadził lekko mleczny motyw do całości. Za tym nasiliło się poczucie wilgoci. Gdy dobiegała do niego nutka wiśni, sam wydawał się odrobinę owocowy (jak na ser).

Po tej mlecznej serowości, parokrotnie wyraźniej poczułam sól, podkreślającą goryczkę kakao i taką pikantniejszą serową. Z goryczki właśnie nagle, raczej w drugiej połowie rozpływania się kęsa i bliżej końca, wyskakiwać zaczęły słodko-kwaskowate wiśnie. Soczyście słodkie, a jednak z charakterystyczną kwaskawą cierpkością wydawały się niemal świeże. Gdy raz trafiłam na kawałek wielkości małej rodzynki... o rany, pełnia smaku wiśni w środku sezonu! Raz i drugi nieśmiało zasugerowały wino. Bardzo wyraźnie wyczuwalne, acz nie wyprzedzające czekolady i sera. Wiśnie jakby tylko podkreśliły ich smak, tchnęły lekkość, a początkowo przy niektórych kęsach odlegle pobrzmiewały w tle.

Rozgryzając dodatki (blisko końca, obok czekolady) i na koniec, czułam głównie smak charakternego sera i słodkich, również charakternych wiśni osnutych przyjemnie palonym motywem bardzo słodkiej, palonokarmelowo-waniliowej czekolady.

Posmak pozostał głównie palono-czekoladowy. Szlachetny, bo karmelowo-orzechowy i soczysty za sprawą wiśni, które trochę udawały też wino. Wyraźnie czułam nienapastliwy ser o mleczno-orzechowej pikanterii.

Całość okazała się intrygująca i dziwna. Dziwnie smaczna i przystępna, wcale nie ryzykowna. Nie ma szokować, a smakować. Wszystko wyraźnie czuć, acz dodatki pozostały dodatkami, co zaowocowało się sukcesem. Dzięki serowi całość poniekąd wyszła też troszeczkę mlecznie. Wiśnie to... dosłownie wisienka na torcie, zawiązująca to odrobinką soczystości. Sól uwypukliła walory poszczególnych smaków, choć czuć ją jako smak również. Dzięki serowi wyszła jednak bardzo wpisana w kompozycję (że nawet ci, którzy nie przepadają za solą w czekoladach nie powinni mieć nic przeciwko).

Smakowała mi, jednak to czekolada, do której nie odczuwam chęci powrotu, bo forma niezbyt moja. Nie lubię, gdy w czekoladzie jest tak dużo do gryzienia, mimo że tu genialnie rozwiązano tę kwestię. Dla mnie może czekolada była za soczyście-rzadkawa do takich dodatków (do sera widzę coś bardzo-bardzo gęstego). Smak... to doskonale przemyślana harmonia! Słodko, ale tak... szlachetnie i bogato. Palony karmel i wanilia, a zaraz tu całe mnóstwo paloności orzechów i kawy... Nienachalny, a wyraźny ser (jak charakterne żółte, żaden tam śmierdziel) połączono z cudownymi wiśniami. Dodatki wyszły zachwycająco świeżo, z solą nie przesadzono.

Z tego, co słyszałam, manchego podaje się do sherry (wzmocnione białe wino hiszpańskie) i... tak coś czuję, że wychodzi to w podobie do tej czekolady. Na pewno smacznie.

ocena: 9/10

kupiłam: vosgeschocolate.com za czyimś pośrednictwem

cena: 8 $

kaloryczność: 471 kcal / 100 g

czy znów kupię: nie

Skład: czekolada (miazga kakaowa, cukier, tłuszcz kakaowy, lecytyna sojowa, ekstrakt z wanilii), ser manchego (pasteryzowane mleko owcze, kultury serowe, enzymy, sól, lizozym z białek jaj), suszone wiśnie (wiśnie, cukier trzcinowy, olej słonecznikowy), różowa sól himalajska