poniedziałek, 8 lipca 2019

Zotter Nashido Currant / Johannisbeer biała z nadzieniem z czerwonych i czarnych porzeczek

Nie lubię czekoladek ani formy mini-batoników. Przy takiej zazwyczaj wmawiam sobie, że "to czekolada, ale w niecodziennym wydaniu / kształcie". Lubię mieć tabliczkę, koniec kropka. Może być z dziwnym podziałem, bez podziału, niestandardowa, ale jedna. Drobnicy nie trawię. Gdy jednak już sobie ponarzekam, przychodzi pora na spojrzenie na smaki. Tylko te interesujące skłaniają mnie, by jednak na "głupi podział" przymknąć oko.
Nashido nabyłam jako miks smaków, bo po prostu nie kręcą mnie tak, jak inne czekolady Zottera, ale... jednak trochę ciekawiły. Na wszystkie przeznaczyłam więc jeden dzień (by tego nie rozwlekać i jednak coś zjeść, bo to maleństwa), układając je w kolejności od najmniej obiecującej.

Zotter Nashido Currant / Johannisbeer to biała czekolada nadziewana mousse'em / kremem porzeczkowym z czerwonych i czarnych porzeczek; w formie minitabliczek.
Jedna czekoladka ma 8,5g.
(Na stronie w wersji ang. nazwa to Blackcurrant - myślę jednak, że to błąd, który może za jakiś czas zmienią; opakowania i tak są tylko po niemiecku.)

Po rozchyleniu papierka poczułam silnie pudrowy, słodki zapach białej czekolady sowicie posłodzonej wanilią, w której pobrzmiewała mdło-roślinna nuta. Czułam też lekko owocowy akcent, który po przełamaniu okazał się całkiem wyraźnym połączeniem porzeczkowo-kwiatowym.

W dotyku tabliczka wydała mi się tłusto-talkowa, a przy łamaniu z zaskoczeniem usłyszałam lekkie pyknięcie. Warstwa czekolady była dość twarda, nadzienie zaś miękko-plastyczne, acz zwarte.
W ustach czekolada rozpływała się łatwo, bardzo powoli zalepiając w tłusto-kremowy sposób, mimo że nie brak jej talkowości.
Nadzienie z kolei wniosło ogrom soczystości. Nie było jednak rzadkie, a zwarte i śliskawe niczym zastygła, idealnie gładka, żelowata konfitura (w 100 %-ach naturalna i nielepiąca!).
Rozdzielenie warstw nie sprawia problemu, acz jest karygodne. Osobno czuć ich wady, które w połączeniu znikają.

Czekolada przywitała mnie silną waniliową słodyczą, do której szybko dołączył pudrowy motyw. W ustach rozeszła się silna maślaność, a w tle pojawiła się roślinno-mdła nuta. Leciutki i również maślany karmel mignął tylko, bo pudrowość szybko resztę zdominowała.

Nadzienie podbiło pudrowość, a owocowa nuta, która się w niej zaznaczyła, początkowo nie była zbyt soczysta. Pudrowo-słodka czerwona porzeczka umocniła się mniej więcej w połowie. Wtedy to uderzyła niezwykle autentycznym smakiem świeżych porzeczek, takich prosto z krzaka (tu świetnie odnalazła się roślinna nuta). Poczułam coś kwiatowego (a oczami wyobraźni widziałam krzaki głównie czarnych, ale i czerwonych porzeczek). Porzeczki zaserwowały mi mieszankę soczystej kwaśności czerwonych i specyficznej cierpkości czarnych, co osnuła leciutka słodycz.
Krem ten spróbowany osobno wręcz powalał kwachem czerwonych porzeczek, czarne odegrały mniejszą rolę, a gdy przegryzałam się przez całość, bardziej się wyrównały (choć czerwone chyba dalej były nieco silniejsze). Całość nie była też taka mocno kwaśna.

Końcówkę przejęły raczej czarne. Dołączyła do nich nuta kwiatowa (lawenda?) i słodycz maślanej czekolady.

W ustach pozostał posmak maślanej białej czekolady o nie za mocnej, pudrowo-waniliowej słodyczy oraz świeżo-pudrowych porzeczek. Raczej kwaśnych czerwonych.

Całość wyszła bardzo dobrze, jeśli chodzi o ogólny wydźwięk i wyważenie. Nie za słodko, nie za kwaśno. Wyraźnie porzeczkowo i białoczekoladowo, acz... o ile czarne porzeczki świetnie radzą sobie z każdą czekoladą, tak czerwone z białą średnio mi się widzą. Spodobało mi się nakręcenie skojarzenia z krzakiem za sprawą roślinno-kwiatowych nut, ale... Trochę to wszystko namieszane, nie w moim guście. O wiele bardziej smakowała mi Redcurrants czy Blackcurrants in&out, w której to w ogóle się zakochałam.


ocena: 8/10
kupiłam: biokredens.pl
cena: 16 zł (za 68 g - cały zestaw - miks)
kaloryczność: 532 kcal / 100 g
czy kupię znów: nie

Skład: surowy cukier trzcinowy, tłuszcz kakaowy, pełne mleko w proszku, odtłuszczone mleko w proszku, koncentrat z czerwonych porzeczek, syrop ryżowy, mleko, suszone czarne porzeczki, słodka serwatka w proszku, olej słonecznikowy, pełny cukier trzcinowy, lecytyna sojowa, sproszkowana wanilia, sól, cynamon, olejek lawendowy

6 komentarzy:

  1. Pomysł połączenia czarnych i czerwonych porzeczek bardzo popieram, ale wykonanie... Nie dość, że w dziwnej formie zamiast normalnego Handscooped, to jeszcze biała :(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Właśnie ta forma to dla mnie pomyłka jakaś.
      A połączenie? Bo ja wiem? Lubię owoce na czysto, ale w sumie jak je umiejętnie połączyć, to nie ukrywam, że z ochotą bym zjadła.

      Usuń
  2. Za wstęp oczywiście przybijam piąteczkę. Od czerwonych porzeczek bez wątpienia wolę czarne, niemniej podoba mi się zestawienie z białą czeko i intryguje pudrowość. Niestety w miniaturze raczej bym się nie skusiła.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak nie lubię pudrowości, że uwierzę, że Tobie mogłaby akurat odpowiadać. :>

      Usuń
  3. W sumie jak dla mnie zarówno czarne, jak i czerwone porzeczki dobrze pasują do białej czekolady, bo to kwaśne owoce i fajnie komponowalyby się z bardzo słodką białą czekoladą. No, ale ze nie za bardzo lubię owocowe słodycze, to i tak bym się nie skusila :p

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Właśnie jak proporcje kiepskie, to wychodzi albo kwach za mocny, albo cukrowość. Wyważone i odpowiednio przełamane to pewnie, że pasują, ale przecież to tak łatwo zepsuć!

      Usuń

Moderacja włączona, żeby nie było problemów z weryfikacją obrazkową.