Lindt Lindor Orange mleczna z nadzieniem pomarańczowo-czekoladowym

Kulki Lindt Lindor jadłam chyba tylko raz czy dwa w życiu i zupełnie mi nie odpowiadała ani ich obleśna struktura, ani forma, ani kiepski według mnie smak. Czekolad z tej serii też nie uważam za warte uwagi, bo ani Lindor Hazelnut Milk Chocolate, ani Lindor Dark / Dunkle 60 % Stick mi nie smakowały. I mimo że forma bardziej czekoladowa niż kulki, to i tak do mnie nie przemówiła. Pewnego dnia dostrzegłam jednak względną nowość, której jakoś nie mogłam się oprzeć. Wyszła naprzeciw mojemu rozmyślaniu o tym, że nie rozumiem, dlaczego producenci tak rzadko łączą pomarańczę z mleczną czekoladą. Bardzo dobra Ambiente Truffle Chocolate Negro Sabor Naranja utwierdziła mnie w przekonaniu, że wszyscy tylko tracimy na nie niełączeniu ich. Według mnie pomarańcze pasują i do ciemnej, i do mlecznej. Dlatego mleczną pomarańczową Terravitę aż zamówiłam przez internet. Wzięło mnie więc na zrobienie porównania, jak to na różne sposoby mleczna czekolada może łączyć się z tym cytrusem.

Lindt Lindor Orange Milk Chocolate Bar / Stick to mleczna czekolada nadziewana czekoladowo-pomarańczowym kremem (40%); u mnie jako paluszek / batonik ważący 38 g.

Gdy tylko otworzyłam opakowanie poczułam intensywną, trochę galaretkowatą, ale bardzo soczystą pomarańczę oraz silną słodycz tak wymieszaną z ogromem mleka i właśnie pomarańczą, że nie męczącą. Niestety jednak doszukałam się dość wyraźnej nuty margaryny. Za nią tliła się rześkość, mimo że pomarańcza ewidentnie pochodziła z aromatu. Nie była jednak w pełni sztuczna, nadawała odrobinkę mocniejszego charakteru w sumie uroczej czekoladzie.

Już w dotyku tłusty paluszek nawet nie raczył pyknąć przy łamaniu. Był delikatny, mimo grubej warstwy czekolady. Skrywała bowiem tłusto-maziste, pół-płynne nadzienie, na oko trochę się z nią zlewające.

W ustach czekolada rozpływała się błogo, w tempie umiarkowanym. Miękła i kremowo-gęsto zalepiała. Nadzienie wydobywało się z niej już po paru sekundach. Niemal mlecznie prędko wylewało się / wyciskało się z kostek, potem trochę pozlepiało resztę kostek. Zepsuło przyjemny efekt, bo było znacznie rzadsze w sposób oleiście-śmietankowo-płynny. Skojarzyło mi się z bardzo tłustym mlekiem, pozostawiającym maziste smugi, ewentualnie z roztopioną czekoladą, a gdy wziąć pod uwagę jakość... z zostawionymi na słońcu smarowidłami na chleb (typu Nutella). Znikało znacznie szybciej od samej czekolady, ale obrzydzić i dziwnie aż przytkać gardziel zdążyło szybko.

W smaku sama czekolada przywitała mnie ogromem cukru i mleka, splatającymi się w błogi duet. Wyszła uroczo, głęboko, lecz wciąż z odległym smaczkiem kakao. Dodatkowo podkreśliła je nutka pomarańczy, którą wierzch lekko nasiąkł.

Nadzienie podbiło smak mleka i kontynuowało przesłodzoną mlecznoczekoladowość, dodało "kakałkowość". Wraz z jego wyłanianiem się nasilała się także pomarańcza. Nagle w zasadzie uderzyła, chwilowo wyskakując ponad wszystko inne. Rześko-soczysta, a jednak goryczkowata jak skórka i galaretki, łączyła w sobie naturalną i olejek - nie była ani zbyt jednoznaczna, ani specjalnie intensywna. To jednak wyszło jak najbardziej na plus. Równie szybko jak weszła, tak potem rozeszła się po ustach i mniej więcej od połowy rozpływania się kęsa trwała jako delikatna, acz wyczuwalna nuta. Rysowała się na bezkreśnie cukrowym, ale wciąż mlecznym, niemal śmietankowym tle. Spłynęło to-to do gardła, drapiąc tam straszliwie. W pewnym momencie doszukałam się oleiście-margarynowej, nijako tłuszczowej nuty. Może była trochę maślana, trochę niesprecyzowana, jak... jakieś smarowidło czekoladowe? Na szczęście pomarańcza i cukier zagłuszały to skutecznie.

Bliżej końca zrobiło się straszliwie słodko, jednak po występie pomarańczy mleczność mlecznej czekolady wróciła ze zdwojoną siłą. Zyskała nawet pewien charakterek kakaowo-pomarańczowy. Mleko jako baza pod to wyjątkowo dobrze wyszło. Pod koniec cukier już drapał w gardle naprawdę nieznośnie, ale dzięki mleku i pomarańczy, było to do zniesienia.

Po zjedzeniu czułam przesłodzenie i zatłuszczenie, wręcz olej na ustach, a także posmak olejku pomarańczowego i cukrowo-mlecznej, ale smacznej czekolady. Sam posmak był w miarę w porządku, ale jego otoczka już nie. Olejek utrzymywał się też aż w końcu irytująco długo.

Całość wyszła w zasadzie nieźle. Miałam wrażenie, że pomarańcza przygłuszyła charakterystyczne wady tej serii, a więc oleistość, margarynowość i przecukrzenie. Może nie całkowicie, ale... Konsystencja mi nie odpowiadała, ale wolę go od wcześniej podlinkowanych; ten wariant wyszedł ciekawie. Dobrze, że zdecydowali się na krem z nutą, nie zaś kawałki czy coś, bo to już w ogóle bardzo obleśnie mogłoby wyjść. A tak... powiedzmy, że obleśność jedynie pobrzmiewała.

Ambiente Truffle Chocolate Negro Sabor Naranja wciąż według mnie wygrywa, ponieważ nie była taka miękko-płynna, a bardziej czekoladowa. Ambiente była nadziana bardzo gęstym czekoladowym kremem, w momencie gdy Lindor wydawała się... jakąś czeko-tubką.

ocena: 6/10

kupiłam: Kaufland

cena: 4,39 zł (za 38g)

kaloryczność: 612 kcal / 100 g

czy kupię znów: nie

Skład: cukier, oleje roślinne (kokosowy, palmowy), tłuszcz kakaowy, miazga kakaowa, pełne mleko w proszku, laktoza, odtłuszczone mleko w proszku, lecytyna sojowa, masło klarowane, ekstrakt słodu jęczmiennego, olejek pomarańczowy 0,1%, aromat