Favorina Spiced Biscuits ciastka korzenne

Zimą chciałyśmy z Mamą znaleźć jakieś dobre ciastka korzenne, więc kilka paczek uzbierałyśmy. Skończyło się jednak tak, że otworzyła Tago beze mnie i powiedziała, że są tak cukrowo-tłuste, że na pewno mi nie posmakują, a ja nie miałam powodów, by jej nie wierzyć. Po spróbowaniu ciastek Lotus, które dostałam od Taty, nie miałam już ochoty na tego typu ciastka, więc razem z resztą lotusów oddałam mamie gigantyczne pudło ciastek z płatkami migdałów z Aldi, które również podarował mi Tata. Tak naprawdę, tych z Aldi pozbyłam się ze wzgląd na gramaturę, bo wiedziałam, że 300g i tak nie zjem, a w dodatku "coś tam, coś tam". Wiedziałam bowiem, że czeka mnie dwa razy tyle ciastek korzennych... tylko, że z Lidla, o których słyszałam same pochwały i że są to najlepsze ciastka korzenne.

Favorina Spiced Biscuits to ciasteczka korzenne marki własnej Lidla.

Po otwarciu poczułam smakowity zapach korzenności (z cynamonem na czele) oraz wypieczoności. Jeśli o ten pieczony wątek chodzi, to kojarzył się trochę ze skórką chleba, jednak... w tym przypadku był pozytywny, a nie jak w przypadku Lotusa kojarzący się z biedną, przypaloną kurą.

Nie podoba mi się sposób pakowania, bo ciastka umieszczono w paczce po prostu w trzech kolumnach, a ja o wiele bardziej wolałabym jakieś "korytka", np. jeszcze z folią, no ale dobra tam... Ucieszyłam się, że i przy takim sposobie nie były połamane, ale w sumie nie ma w tym nic dziwnego biorąc pod uwagę, że były dość grube, solidne i twardawe. Robiąc gryza odbierałam je jako twarde, ale jedząc już nie. Chrupiące, nieco kruche, ale nie kruszące się, w ustach dość szybko miękły na papkę, trochę oblepiając zęby. Nie było w nich żadnych kryształków cukru czy coś.

Pozostawiały tłustą warstewkę oraz okruszki na palcach, ale gdy je jadłam, raczej nie nazwałabym ich tłustymi. Wydały mi się natłuszczone odpowiednio, ale... jakby troszeczkę zawilgocone przez olej. Tak to odebrałam i muszę podkreślić, że nie było w tym nic aż tak obrzydzającego, ale takie "takie małe meh".

Pozwoliłam sobie tak rozpisać się o strukturze, bo niestety smak nie dał mi pola do popisu. Były bowiem strasznie przesłodzone. W pierwszej sekundzie poczułam, że wypieczono je porządnie, ale nie przesadnie, a zaraz potem nadeszła korzenność. Był to głównie cynamon, do którego bardzo szybko dołączała słodycz i tylko nasilała się. Do tego stopnia, że gdy kończyłam pierwsze ciastko, nie wydawało mi się nawet jakoś specjalnie korzenne, a trochę cynamonowe i głównie po prostu słodkie. Takie... łagodne, maślano-olejowe bliżej nieokreślone ciastko. Niby korzenne, ale jakieś takie...

Drugie spróbowałam z herbatą. Niestety, z nią było jeszcze gorzej, bo stłumiła cynamon, a słodycz wyolbrzymiła (pewnie na zasadzie kontrastu). Jedząc z herbatą miałam wrażenie, że jem takie najzwyklejsze herbatniki, które ktoś zrobił byle jak, "aby było słodko".

Ciastka nie były okropne. Miały nawet chwilę, w którym były przyjemne - rzeczywiście korzenne. Mówię tu o pierwszej chwili, a także o smakowitym zapachu. Niestety, wszystko to gonił, doganiał i obezwładniał cukier. Nie do tego stopnia, bym miała je nazwać cukrowo-cukrowymi z cukrem, ale do tego, żeby odebrać charakterną korzenność i bardzo szybko znudzić konsumenta.

Większość paczki trafiła do mojej Mamy, a ja doszłam do wniosku (jej w sumie smakowały, ale też nudziły), że ciastka korzenne, podobnie jak krówki, lubię obecnie tylko teoretycznie, bo ich autentyczny smak chyba nie potrafi mnie usatysfakcjonować. Może za wiele oczekuję od "kupnych" rzeczy, ale ej! Kiedyś potrafili zrobić smaczne słodycze, a teraz...? Dobrze, że mam czekolady.

ocena: 6/10

kupiłam: Lidl (moja Mama kupiła)

cena: -

kaloryczność: 483 kcal / 100 g

czy znów kupię: nie

Skład: mąka pszenna, cukier, tłuszcz palmowy, syrop glukozowo-fruktozowy, 1 % przyprawy (zawierają cynamon i aromat), sól, lecytyna sojowa, substancje spulchniające: węglany sodu, węglany potasu