czwartek, 11 czerwca 2020

Tibitó Chocolate Chocó 70 % ciemna z Kolumbii

Lubię poznawać nowe marki czekolad. Temu zawsze towarzyszy specyficzne podniecenie, onieśmielenie i ciekawość - mieszanka uczuć, której nie powstydziłaby się małolata przed pierwszą randką. Uwielbiam to jednak. Przygodę z Tibitó najpierw chciałam zacząć od najniższej zawartości kakao z posiadanych, ale plan nie do końca wypalił... Otóż miałam kilka różnych 70 % i jedną 80 %. No i właśnie: co robić? W ciemno wybrałam dzisiaj prezentowana - CHOCO, żeby... było czekoladowo, jak się tylko da. Taki czekoladowy kop na starcie. Oczywiście piszę to z przymrużeniem oka, bo Chocó to po prostu region, ale... jak smakowicie brzmiący, prawda?
W kwestii samej marki... Tibitó powstała w 2015 roku w Kolumbii i kakao właśnie stamtąd się zajmuje. Zostali docenieni, zdobyli wiele nagród, ot. A mi mieli zapewnić czekoladową podróż po regionach Kolumbii. Jak już pisałam, na początek wybrałam Chocó, czyli wybrzeże na styku Oceanu Spokojnego i Atlantyckiego, gdzie dużo pada, a różnorodność biologiczna jest ponoć wręcz niespotykana. Dziewicze plaże, unikalne ekosystemy, gęsta dżungla i natura nienajechana przez napalonych na urbanizację ludzi... ach! Dlatego właśnie lubię lokalne marki - miejsca, z których pozyskują kakao wydają się tak intrygujące...

Tibitó Chocolate Chocó 70 % to ciemna czekolada o zawartości 70 % kakao z Kolumbii z regionu Chocó.

Gdy tylko otworzyłam folię, trafiłam na bezkresną toń cytrusów oraz podfermentowanego jogurtu i kefiru. Zawarły w sobie sporo cierpkości, przy czym soczystość tych owoców wskazywała słodko-cierpką miechunkę peruwiańską i cytrusy... pomarańczowe, w tym właśnie słodką pomarańczę (i mandarynki?). Z cytrusami, w tym cytrynami, spajała je łagodniejsza nutka surowych orzechów i lekko palonego zboża / dusznej kaszy. Za cytrusami i zbożem doszukałam się jeszcze wytrawniejszej nuty kwaskawych pomidorów (malinowych?), a w duszności kaszy jakiś słodko-konkretnych przypraw (korzennych?). Już nie mogłam się doczekać, by w pełni w tym utonąć!

Dość jasna, wyglądająca nawet jak ciemna mleczna, tabliczka okazała się twarda i zdrowo trzaskająca. Wydawała dźwięki nasuwające na myśl żywe gałązki - trzask z takim przeciągnięciem ("ale ja jeszcze żyję, trzymam się!"). Zobaczyłam ziarnisty przekrój.
W ustach jednak czekolada rozpływała się raczej gładko. Nie była zbyt tłusta, a mimo to zalepiała w sposób kremowy. Długo zachowywała twardość, choć z czasem lekko miękła, roztaczając swoją maź, z której jakby wyciskał się sok. To... jak jakiś śmietankowo-owocowy, podsuszony krem, z którego owoce za wszelką cenę próbują się wydostać.

Od pierwszej chwili w smaku poczułam kontrastowy duet orzechów i cytryn, które jednak wcale nie były mocno kwaśne, a w wydaniu "na słodko". Cytrusy pognały przodem, zalewając usta soczystą kwaśnością. Tę jednak przełapał nabiał, a więc kefir i jogurt. Kwaśność nabiału zdawała się zawierać w sobie naturalnie mleczną słodycz, co także owoce pokierowało w słodszym kierunku.
Oto poczułam słodkie pomarańcze i mandarynki, jednak że wciąż było dość kwaśno i cierpko, a klimat zrobił się niespotykanie egzotyczny, do głowy przyszła mi złota jagoda Inków (miechunka / physalis). Soczysta, słodko-cierpka (smakuje jak połączenie pomarańczy z kiwi, jabłkiem) drobnica wykazała chęć do mieszania się z innymi nutami.

Do akcji wszedł karmel. Nie był mocny, a raczej dość sugestywny, zakurzony... wkomponowany w pewną kremowość, acz niewątpliwie szlachetnie palony. Wydał mi się zmieszany z pudrowością, aż trudną do porównania z czymkolwiek. Może leciutko podkoloryzowany jakimiś słodko-charakternymi przyprawami? Goździkami?

Orzechy czym prędzej to podłapały. Same w sobie wydały mi się raczej delikatne, skryte za kefirem / jogurtem. Dało to trochę śmietankowy / śmietankowo-pudrowy motyw (jakby za sprawą cukru pudru), w okolicach połowy rozpływania się kęsa, jednak szło dalej... Mieszało się, mieszało, aż w końcu przez cytrusy pomyślałam o... palonym słodzie? Nie, bardziej po prostu o neutralnawym zbożu i... może kaszy? W dodatku przyprawionej słodko-korzennymi przyprawami. Lekka goryczka pobrzmiewała na tyłach, a do głównego wątku dopłynęło więcej słodyczy.
Owoce zrobiły się mniej jednoznaczne - czułam tam coś "wytrawniej-czerwonego" - grejpfrut i jakby... słodkawe pomidory (malinowe)?

Słodycz pochodziła przede wszystkim od owoców, które niewątpliwie złagodniały po tym wszystkim. Poczułam banany, niby bardzo dojrzałe, bo słodko-słodkie, ale... może też niezbyt dojrzałe przez ogólną cierpkość?, na pewno jednak także takie wkomponowane w kaszę - bananowa kasza na mleku? W dodatku z cytrusowo-egzotycznymi nutami? O tak! I trochę pudrowo-słodka?
Odrobina karmelu jeszcze to dosłodziła i zapewniała idealną harmonię z orzechowo-kaszowymi, ewidentnie palonymi nutami.

Te pod koniec wzrosły, niosąc smakowitą gorzkość. Palona gorzkość orzechów i właśnie chyba trochę przypalonej kaszy / zboża mieszały się jeszcze z kwaśnymi nutami kefiru, jednak przeważyły dzięki pikantniejszym akcentom korzennym. Przełożyło się to na orzechowo-korzenną, trochę kawowo-ziemistą końcówkę.

W ustach pozostała soczystość cytrusów, miechunki i kefirowo-cytrynowa kwaśność, podrasowana intensywną korzennością, orzechami i wilgotną ziemią.

Całość smakowała mi, ale żałowałam, że wyszła aż tak karmelowo-cukrowopudrowo słodko. To jakby hamowało poszczególne nuty. A te były bardzo zacne. Kefir / jogurt, słodkie cytrusy, miechunka i banany na łagodnie orzechowo-zbożowym tle, którego charakter budowały korzenne przyprawy? Bosko, tylko wolałabym więcej kwasku i gorzkość, a nie sugestywną, odległą może-gorzkawość.
Miałam wrażenie, że czekolada ogółem jest hamowana: a to słodyczą, a to coś tam w tej strukturze... Niewątpliwie jednak ciekawa, inna od wielu jedzonych z Kolumbii.

Najbliżej było jej do jakby złagodzonych: nabiałowo-egzotycznie owocowej (cytrusy, banany, melon karela) Naive Nano Lot Don Epimaco Ulloa czy Naive Nano Lot Elizabeth Agudelo słodowo-limonkowo-pomelowej. Obie były jednak bardziej kawowe, w momencie gdy Tibitó to raczej przyprawy (w tym goździki) z cytrusami i bananami, jako wyrób cukierniczy, rodem z Morina Colombie Sua Noir 70 %. Wiele czekolad z Kolumbii szło bardziej w kawowym kierunku; Tibitó to zdecydowanie orzechy / kasza i przyprawy z ogromem owoców. Może dlatego, że była od wszystkich o wiele słodsza, mało gorzka? Jej owoce to nie za kwaśne cytrusy (miechunki, pomarańcza) i banany. Wszystko bardzo osłodzone karmelem i przyprawami, złagodzone niemal mlecznością i przypudrzone. 


ocena: 8/10
kupiłam: Sekrety Czekolady
cena: 25,59 zł (za 80g; dostałam zniżkę)
kaloryczność: 435 kcal / 100 g
czy kupię znów: nie

Skład: ziarna kakao, cukier trzcinowy, tłuszcz kakaowy

4 komentarze:

  1. "Mieszanka uczuć, której nie powstydziłaby się małolata przed pierwszą randką" - moim zdaniem to kwestia osoby, a nie wieku. Obu osób. Kiedy jechał do mnie Łukasz, nie mogłam opanować drżenia, skakałam i piszczałam. Za to na spotkania z randomami z Tindera jechałam bez większych emocji. To tak w skrócie.

    Dużo tu kwaśności, i to od przywitania. Nie lubię kwaśności ciemnych czekolad. Kwaśne pomidory są straszne :'( Za to konsystencję opisałaś baaardzo apetycznie. Orzechy, gorzkawe nuty (kasza fajna!) i karmel to te lepsze. Kwasów mogłoby nie być. Zbożowe tło kojarzy mi się z dmuchańcami z Kinder Country, ALE dobrze wykonanymi, pasującymi do ciemnej tabliczki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Chyba nie sądzisz, że to mój światopogląd lub że przypisuję dane zachowanie WSZYSTKIM młodym osobom. To posłużenie się wygodnym stereotypem znanym każdemu. Tak jak często opisuję ciasta, scenerie domu z kominkiem, mimo że nigdy w takim nie mieszkałam.

      Kwaśne pomidory są straszne?! Jadłaś malinowe? Jak się trafi taki odpowiednio słodko-kwaśny... och, jak ja je kocham! <3

      Konsystencja jest bardzo apetyczna? Cholera, recenzja mi się nie udała. Leżał sobie twardy kawałek w gębie i leżał. Był gładki, jak nierozpływający się plastik i twardy. Opływał takim lepkim kremem, ale nadal był twardy i gładki, a ten sok się biedny męczył. Tak wyciskał się, wyciskał, jakby już nigdy miał się porządnie nie wycisnąć. Pisałam i w podsumowaniu, że była strasznie hamowana, bo ona właśnie nie chciała ani owoców wypuścić, ani porządnie się rozpływać.
      Często piszesz, że nie lubisz zbyt słodkich ciemnych. Gdyby od niej odjąć kwaśność... to właśnie tylko słodycz by prawie została. Sugestywna gorzkawość to... to też potrzebuje jakiejś mocniejszej pary, a nie...

      Jak tylko weszło, jadłam Kinder Country. Wtedy mi smakowało, ale nie wiem, czy bo to było coś zupełnie innego od znanych mi słodyczy, czy bo mi smakowało i już. Zjadłabym coś tego typu kiedyś, ale dobrego, a obawiam się, że w realnym świecie takiego efektu nie dałoby się uzyskać.

      Usuń
    2. Porządne malinowe są słodkie, nie słodko-kwaśne. I też je kocham. To jedne z moich ulubionych pomidorów.

      Łeee, zupełnie inaczej odebrałam opis konsystencji z recenzji. Tam nie ma opowieści o zalegającym w papie plastiku. Myślałam, że jest twarda, ale kiedy przełamiesz jej opór, rozpuszcza się kremowo i zalepia buzię a la bagienkiem, na dodatek z efektem naturalnego soku owocowego. "czekolada ogółem jest hamowana [...] a to coś tam w tej strukturze" - to niewielkie i niejasne nawiązanie do wcześniejszego akapitu. Dałam się złudnej wizji fajnej czekolady, a tu kawał chama się okazał!

      Usuń
    3. Może jeszcze miękkie? Ja uwielbiam twarde malinowe. Zarówno te po prostu słodkie, jak i (czasem chyba jeszcze bardziej) słodko-kwaśne.

      Niee, no właśnie, że miękła dosłownie odrobinę, a zdanie z hamowaniem i "czymś tam w strukturze", to do tego, że owoce próbowały się wydostać. Próbowały, nie że im się udało. Kawał apodyktycznego chama! Który ani owoców, ani bagienka puścić nie chciał. Wiem, też czasami jak coś czytam, wyobrażam sobie coś fajniejszego, niż jest w rzeczywistości.
      Czytając o paskudnych dla mnie słodyczach na Twoim blogu tak wczuwam się w to, jak pięknie piszesz, że na chwilę czytania opisy mnie zachwycają. A czasem mam wrażenie, że dany produkt nawet nie zasłużył na Twój zbyt ładny opis.

      Usuń

Moderacja włączona, żeby nie było problemów z weryfikacją obrazkową.