Skor

Gdy tylko trafia mi się okazja na spróbowanie czegoś, czego w życiu nie jadłam, nie zastanawiam się, czy będzie to smaczne, czy nie - po prostu zabieram się do smakowania i dopiero potem myślę, czy było warto. W sumie, zawsze uważam, że warto, nawet jak coś okazuje się niesmaczne. Przynajmniej przekonałam się o tym na własnej skórze.

Kiedy przekraczam próg do sklepu Coś Słodkiego w Warszawie, wybieram rzeczy, których nigdy nie jadłam, nie czytając dokładnie, czym właściwie one są. Np. zobaczę napis "toffee" - biorę. Tak właśnie trafił do mnie batonik od Hershey's - Skor, będący chrupiącą masą toffi (z masła migdałowego) w mlecznej czekoladzie, czyli wyrób bliźniaczy do Daim'a.

Długo czekał na swoją kolej, gdyż dopiero po zakupie pomyślałam, że pewnie będzie on bardzo słodki i jakoś nie miałam ochoty na nic takiego.

Cierpliwość, jak wiadomo, się opłaca, więc i Skor doczekał się swojego wielkiego dnia.

Otworzyłam wreszcie czarne opakowanie, które już samo w sobie różni się od innych batonów w papierkach kolorowych i krzykliwych.

Powąchałam. Zapach był smakowity i delikatny, oczywiście czekoladowy. Tutaj muszę dodać, że czekolada Hershey's ma specyficzny zapach, który niektórych od niej odrzuca, lecz w tym batonie pachniała raczej jak... po prostu czekolada. Wielki plus.

Jak to wygląda ze smakiem? Zaczęłam od samej czekolady, bo jej zapach pozytywnie mnie zaskoczył. Smak z kolei nie zdziwił mnie w ogóle: słodko i mlecznie, z naciskiem na "słodko". Niestety cukier czuć w naprawdę sporym stopniu, lecz dało się także wychwycić nutkę wanilii. Ogólnie ta warstwa nie była ani zła, ani dobra. Znikała dość szybko, bo tak to już jest z tłustawymi, mlecznymi, batonowymi czekoladami.

Pod nią, kryło się to, co ciekawiło mnie najbardziej. Chrupiące toffi z masła migdałowego. Chrupiące, a w dodatku twarde jak kamień. Myślałam, że sobie na tym zęby połamię. Poprzyklejało się to to do nich tak, że nie mogłam ni jak uwolnić się od tego smaku... smaku, od którego wcale nie chciałam się uwolnić. Mało tego, jestem w stanie wybaczyć nawet te niedogodności związane z konsystencją toffi, gdyż było po prostu pyszne. Skojarzyło mi się trochę z cukierkami mlecznymi kupowanymi na wagę w przezroczystych papierkach, które kiedyś zawsze były u mnie w domu, trochę z Werther's... Odnalazłam tu także jakby wręcz karmelową nutę, a w tle czaiły się migdały. Całość była maślano-słodka, co zostało wydobyte w dużej mierze dzięki... silnemu, słonawemu i lekko gorzkawemu posmakowi. Było w tym wręcz jakby coś przypalonego, co dawało zadziwiająco dobry efekt. Karmelowa słoność była tak silna, że nawet sobie tego nie wyobrażałam.

Jak widać na zdjęciu, w batonie były jeszcze jakieś drobinki, ale czy to migdały, czy cokolwiek innego, nie dało się za bardzo odróżnić. Chrupało to, jak i cała masa.

Interesujący i niecodzienny batonik, tak odmienny od tych wszystkich miękko-ciągnących, dostępnych na polskim rynku. Może nie zachwycił mnie na tyle, bym zaraz miała zrobić sobie większy zapas, ale jadłam z ogromną przyjemnością, jeśli pominąć fakt o twardości... Naprawdę bałam się o zęby, co wiele osób pewnie skutecznie odstraszy.

ocena: 7/10 (z bólem serca; gdyby nie był taki twardy, miałby 8, albo i 9)
kupiłam: Coś Słodkiego

cena: 6.49 zł

kaloryczność: 200 kcal / 39 g, czyli około 513 kcal / 100 g

czy kupię znów: niee