Amedei Toscano White Bianco biała

O tym, jak ta czekolada do mnie trafiła, pisałam już przy okazji Amedei Black - w czteropaku, na który zamieniono mi jedną czekoladę przy zakupach w Sekretach Czekolady. Od samego początku bardzo, bardzo żałowałam, że zamiast białej nie ma tam jakiejkolwiek innej, bo wciąż pamiętałam nijaką i męcząca Amedei białą z pistacjami. Z drugiej  strony tłumaczyłam sobie, że może jest tak jak z Valrhoną z orzechami - siekane orzechy przeszkadzają mi w ambitniejszych czekoladach; bardziej smakują mi czyste (a normalnie wolę całe orzechy).

Wreszcie jednak nadszedł dzień prawdy dla Amedei Toscano White Bianco, czyli czystej białej czekolady wykonanej przez toskańską manufakturę.
Odwinęłam papierek i poczułam waniliowo-maślany, wręcz mdląca, zapach z akcentami ciężkiej i tłustej śmietanki. Paradoksalnie,nie pachniała ona straszliwie słodko, tylko tak... Mdląco jak za ciężkie perfumy.
Wygląd, czyli połysk i żółty jak wosk kolor, nie wydały mi się lepsze. Gdy wzięłam ja do rąk, skojarzyła mi się z woskowa świecą.

Rozpuszczała się bardzo szybko, jak masło z małym dodatkiem proszku.

Również w smaku masło wysuwało się na prowadzenie. Goniła je słodycz, zatapiając w nim swoje waniliowe zęby. Tu znów spotkałam się z dziwnym zjawiskiem, jak w zapachu.
Czekolady nie mogę nazwać przesłodzoną: ona była po prostu ciężka i mdląca. Uwielbiam wanilię, ale ona potrzebuje bardziej mlecznych smaków by stworzyć błogi duet. Masło z wanilią wypada kiepsko. Niby plus za to, że nie jest przesłodzona, ale co z tego?

W tle są także śmietankowe nuty, ale wydały mi się tylko kolejnym oprawcą w tym mdląco-ciężkim i jedynie słodkawym połączeniu. Mleko w ogóle było na samym końcu i miałam wrażenie jakby... go tam nie było.

Jedząc tę czekoladę, męczyłam się. Nie dałam jej rady, mimo tego, że to tylko 20 g. Co więcej, nie dałam rady do niej wrócić nawet następnego dnia z mocną kawą i... wyrzuciłam resztę (Mama nie chciała, a nie mam nikogo innego, komu mogłabym oddać napoczętą białą czekoladę).

Ona nie była przesłodzona, czy coś... nawet nie była taka niesmaczna... po prostu męcząca.
Pistacje jednak dużo w tamtej neutralizowały. Ta kojarzyła mi się z Ambiente białą z ciasteczkami korzennymi, ale w tamtej to przyprawy odgrywały ogromną rolę i nadawały jej innego, niż tylko maślanego, wyrazu.
W niczym nie przypomina błogo śmietankowej Willie's Cacao El Blanco czy białej z wanilią Vivani.

ocena: 6/10

kupiłam: Sekrety Czekolady

cena: 21 zł (kupiłam Gianduję i zapłaciłam tyle, ale sklep wysłał mi zestaw warty bodajże 37 zł)

kaloryczność: nie podana

czy kupię znów: nie

Skład: cukier trzcinowy, tłuszcz kakaowy (29 %), pełne mleko w proszku, wanilia