wtorek, 14 września 2021

Chocolate Tree Maya Mountain Belize 75 % ciemna

Gdy tylko pomyślałam o sięgnięciu po Zottera Labooko Belize Sail Shipped Cacao 82 % od razu przypomniała mi się stara wersja, czyli Labooko Belize Toledo 82 % (recenzja z roku 2017), ucieszyłam się też na porównanie z wersją 72 % (nową; choć na blogu jest i stara Belize Special z 2017). Mało tego - gdy tylko porównanie przyszło mi do głowy, zdałam sobie sprawę, że posiadam dzisiaj przedstawianą i... to już w ogóle sprawiło, że prawie skakałam ze szczęścia. Miała to być moja pierwsza czysta czekolada tej szkockiej marki, więc byłam jej bardzo ciekawa, bo 70 % Dark Whisky Nibs nawet dla mnie, nielubiącej nibsów, smakowała.

Chocolate Tree Maya Mountain Belize 75 % to ciemna czekolada o zawartości 75 % kakao criollo (hybryda) z Belize z pasma górskiego Maya.

Po otwarciu poczułam intensywny zapach gigantycznych, niemal czarnych słodkich czereśni oraz aż gnilnie słodkich wiśni i truskawek oraz maślanego placka, zmieszanego poprzez kruszonkę z orzechowym aspektem. Pomyślałam o łagodnych, świeżych laskowcach, które kryły się w tle. Owoce... w słodką ciastowość również się wkomponowały. Ciasto-placek równie dobrze mogło kryć masę z nich, z wymienionych już czerwonych lub... słodkich jabłek (pewnie też czerwonych)? Masę słodką, lepką od syropu klonowego lun miodu. Albo jednego i drugiego, bo było to znacząco słodkie.  

Przy łamaniu tabliczka trzaskała bardzo głośno, jednak nie wydawała się bardzo twarda. Wyszła za to dość krucho.
W ustach rozpływała się łatwo, ale zachowując zbitość. Robiła to w tempie powolnym, długo zachowując kształt i nie zalepiając specjalnie, a zmieniając się w smugi. Mimo ziarnistego przekroju, okazała się delikatna, acz nie gładka a jakby... zamszowa?

W smaku przywitały mnie słodkie czereśnie, którym wtórowały truskawki i dojrzałe, miękkie wiśnie. Ostatnie wydały mi się nawet nieco gnilne. Podyktowały czerwonym, słodkim owocom nieco charakteru wręcz pikantniejszego. Wysoka słodycz owoców miała w sobie wiele głębi, acz trochę z ukazaniem jej jakby się wstrzymała.

Puściła przodem inną. Jeszcze uchwyciłam smak słodkich, czerwonych jabłek, by zaraz trafić na masę z nich. Gęstą i taką, w której jabłka dosłownie topią się w syropie klonowym i miodzie ze specyficzną goryczką. Wskazałabym dominację tego pierwszego z racji palono-przypalonego, cierpkawo-gorzkawego motywu.

Po paru chwilach ruszyły orzechy laskowe. Mniej więcej w połowie rozpływania się kęsa wydało mi się, że w oddali mignęło mi coś niemal mlecznego. Oleistego? Tłustawego? Do laskowych dołączyły brazylijskie. Ich smak przyozdobi się w nieco ciepło-słodki sposób. Czyżbym poczuła szczyptę przypraw korzennych?

Odnotowałam bowiem drapiący aspekt... Znów ten miód, teraz jednak... mieszając się z owocami czerwonymi przywiódł wino... Wino podrasowane gnilnymi, słodkimi wiśniami. Pojawił się również słodki smak winogron fioletowych i... wróciło więcej jabłek, czereśnie. Wylegając ze słodkiego ciasto-placka... przejęły odrobinę charakteru przypraw (cynamonu?) proponując mi... cydr? Kwaskawość wzrosła i wyłapałam coś jabłkowego. Jabłka z cynamonem zrobiły się szarlotkowe!

Kruszonka z wierzchu ciasta i orzechy przywiodły na myśl też drewno. Za sprawą wina i przypraw do głowy przyszło mi takie świeżo cięte, orientalnie wonne. Poprzez znaczącą słodycz, jakby żywiczną i żywą, wmieszały się w ciastowość, podkreśloną odrobinką procentów.

Kompozycja pod koniec łagodniała w ciastowo-maślanym kierunku; maślana kruszonka podkreśliła mleczną nutkę w tle, sama zaś wytoczyła jeszcze więcej słodycz. Było to nieco palone jak poprzypalany miód (?) albo raczej syrop klonowy... Dodane do mleka, które właśnie postawiono obok ciasta.

Wszelkie konkretniejsze zapędy pod koniec nawet w mleczno-maślanej mgiełce obudziły coś kwaskawego. Podfermentowana nuta zasugerowała kefir / maślankę...

By po zjedzeniu został posmak właśnie nieco kwaskawy. Choć raczej w kontekście owocowym: czułam czerwone, a więc wiśnie, porzeczki i... jabłka? Winogrona... zmieszane nierozerwalnie ze słodyczą i maślanością ciasta. Posmak był owocowo słodko-alkoholowy, a tak to... neutralny? Jednocześnie lekko cierpki... w sensie drzewnym, syropu klonowego... ale jakby bez ich wyraźnego smaku. Raz pomyślałam nawet o nibsach nasączonych alkoholem.

Całość bowiem ogólnie wyszła dość ciastowo. Słodko, ale nie to że mocno, co orzechowo (laskowe, brazylijskie), maślanie. W kwestii słodyczy, to trzymała się owoców, regulując ich kwaśność. Dość dosadny był miód, syrop klonowy. Wszystko to łagodziły orzechy, które z czasem na wierzch wyciągnęły przyprawy. Owoce weszły w strefę czegoś, np. wina, za sprawą którego kompozycja wcale nie była taka lekko-owocowa. Jak dla mnie na plus, ale brakowało mi gorzkości, zastąpionej jakby pieczoną nutą.
Mimo owoców i słodyczy, czekolada wyszła więc bardzo poważnie.

Ciekawe, że w Zotterze Belize Toledo 82 % też czułam i wino, i orzechy z pewną oleistością, zaś w Georgia Ramon Belize Trinitario 70 % orzechy laskowe i brazylijskie (z GR w ogóle miały prawie identyczną strukturę). Wszystkie miały w sobie coś pikantniejszego, coś także jabłkowo-winogronowego (oprócz dominujących owoców czerwonych) i maślano-mlecznego. Najbardziej różniła je chyba kwestia słodyczy. Zotter był bardziej karmelowo-toffi, GR karmelowo-waniliowa, a CT jak syrop klonowy i miód, co najlepiej pasowało do nut kakao.
Sama się dziwię, że mimo tej maślaności aż tak mi posmakowała... Po prostu cała ta charakterność tak ją obrobiła, że wyszła kompozycja... dosłownie cud-miód. Konsystencję wolałabym zalepiającą i gęstą, ale smak był tak wspaniały, a zamszowość tak niespotykana, że przymykam oko na drobne "niemojości".


ocena: 10/10
cena: 20 zł (za 40 g; cena półkowa)
kaloryczność: 475 kcal / 100 g
czy kupię znów: nie sądzę

Skład: ziarna kakao, cukier trzcinowy, tłuszcz kakaowy

4 komentarze:

  1. Kształt tabliczki bardzo mi się podoba :) cena niezbyt :P szkoda że nie ma możliwości takich rarytasow kupować stacjonarnie :( niestety ja jak się napale muszę zjeść coś od razu... potem tracę zainteresowanie więc pewnie po odebraniu paczki trafiłaby na długo do czeluści spiżarni :(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Za dobre czekolady się płaci. Też wolałabym, by cena była niższa, ale w świecie szybujących cen, często nieadekwatnie, akurat to rozumiem.
      Nie rozumiem natomiast podejścia. Poza tym - u mnie też te czekolady miesiącami leżą i czekają na odpowiednią chwilę.

      Usuń
  2. Fragmentem "zmieszanego poprzez kruszonkę z orzechowym aspektem" uświadomiłaś mi, że przenigdy nie łączyłam ani nie połączyłabym kruszonki na cieście z orzechami. W ogóle mi to nie pasuje. Z truskawkami mama robiła doskonałe domowe ciasta drożdżowe. Z wiśniami skubańce (AKA pleśniaki). Czereśnie jadło się chyba tylko na surowo, a przynajmniej nie przypominam sobie innego domowego zastosowania. Jabłka z cynamonem i orzechy jak najbardziej pasują, to połączenie kocham (choć poznałam dopiero poza domem; jabłeczników mamy - bezorzechowych - nienawidziłam). Podsumowując, dla Cię czekólad, dla mię ciast.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ojciec, jak mieszkał z nami, nie robił wymyślnych ciast; ja żadnych wtedy nie jadłam. A jednak czy w cukierniach, internecie, filmach, książkach widuję różności. Orzechowa kruszonka nie wydaje się fajna? Jak tak na luźno pomyślę... kruszonka i kawałki, połówki orzechów w niej - przecież to coś bardzo zacnego! A nie takie samo masło z cukrem.
      Nigdy nie jadłam czereśniowego ciasta, ale to skojarzenia i wyobrażenia. Podobnie jak nigdy nie latałam, w snach za to często wydaje się to proste i zupełnie normalne. Po prostu wtedy lecę.

      Hm, moje opisywanie nut to trochę jak... granie w czekoladowo-ciastowe Simsy, nie uważasz? Tworzę, miksuję, a w naturze - kto wie, co to by było?

      Usuń

Moderacja włączona, żeby nie było problemów z weryfikacją obrazkową.