Antidote Tonacatecuhtli Raw 100 % Cacao with crunchy Nibs ciemna surowa z Ekwadoru

Pierwsza zjedzona czekolada marki Antidote (Explorer Milk Chocolate 56 % + a hint of salt) nie usatysfakcjonowała mnie. Szkoda, bo nie lubię, jak próbuję nową markę, czeka mnie jeszcze kilka czekolad, a tu już początek nie jest miły. Podobnie było z niedługo później pierwszym spotkaniem z inną marką - Organiko (95%). Też nie usatysfakcjonowała. W przypadku Antidote zaczęłam od najniższej zawartości kakao, a w przypadku Organiko od najwyższej. Efekt i tu, i tu marny. Nie powiem, zdenerwowało mnie to trochę, więc tak z przekorności, niedługo po nich zdecydowałam się na porządnie kakaową Antidote. Przynajmniej jej podtytuł był ciekawy - Tona, a dokładniej Tonacatecuhtli, to aztecki bóg stworzenia i  płodności. "Antidotum dla końcowych terminów i błędnego koła"... to motto z kolei coś mi mówi, że chyba powinnam była zostawić ją sobie na sesję, ups.

Antidote Tonacatecuhtli Raw 100 % Cacao with crunchy Nibs to ciemna surowa czekolada o zawartości 100 % surowego kakao z Ekwadoru z regionu Balao z nibsami, czyli kruszonymi kawałkami kakao.

Po otwarciu poczułam bardzo intensywny zapach cytrusów i ziemi, ewidentnie w specyficznym klimacie nibsów. Z cytrusów, opiewanych przez zwiewną, leciutką słodycz, wyróżniłabym pomarańcze. Oczami wyobraźni, gdy wąchałam wierzch tabliczki, widziałam te owoce z grubymi skórkami i jeszcze na ukwieconych drzewkach. Słodycz miała właśnie kwiatowy, może lekko waniliowy charakter. W ziemistości zaś po paru chwilach (i zwłaszcza, gdy wąchałam wierzch, a nie spód z nibsami) ujawniło się całe mnóstwo zaparzonej, mielonej kawy. Te zawilgocenie ziaren... w ogóle poczucie zawilgocenia było wszechobecne.

Przy łamaniu tabliczka była twarda, trzaskała, ale raczej sprawiała wrażenie, że jest tłusto-zawilgocona, niż sucha czy coś.

W ustach rozpływała się idealnie gładko i łatwo, mimo że bardzo powoli. Ugryziony kawałek niemal nie zmieniał formy, był bardzo zbity i tłusty, ale przy tym (zwłaszcza po paru chwilach) cudownie kremowy. Bardzo zbity krem, który mógłby być mniej zbito-tłusty, ale który na szczęście nie był obrzydliwą grudą tłuszczu. Zostawiał trochę smug, ale nie kojarzyły się z olejem.

Drobne kawałki nibsów (w ilości nie za dużej, ale trafionej) rozmieszczono równomiernie. Porządnie je wtopiono, dzięki czemu przy łamaniu nie odpadały (a w ustach długo pozostawały w kawałku czekolady). Zachwyciły mnie swoją świeżo-miękką, lekko chrupiącą strukturą do złudzenia przypominającą świeże orzechy. Uratowały odbiór tej tabliczki, bo spychały tłustość w niepamięć, a podkreślały soczystość.

Od pierwszego kęsa dominowała kwaśność. Kwaśna do potęgi wydała mi się jednak tylko przy pierwszym gryzie, z każdym kolejnym miałam wrażenie, że osnuwa ją nutka kwiatów. Siarkowo-smolisty kwasek, trochę ziemisty, mocny, ale nie siekiera, rozchodził się po ustach, jakby dając czas na oswojenie się ze sobą. W pewnym momencie dopuścił do siebie gorzkość o charakterze dymu.

Dymna gorzkość złagodziła mało spożywczą kwaśność, ubrała ją w bardziej cytrusowe nuty, a sama dodała do niej orzechy. Powiedziałabym, że może trochę gorzkawo-kwaskowate... świeżo-nieświeże, ale od nich moją uwagę odwróciła maślaność, która mniej więcej od połowy rozpływania się kęsa przybrała na znaczeniu. W pewnym momencie "mleczna tłustość", a więc smak masła i śmietankowo-śmietanowy zrównały się z kwaskiem (poniekąd były z nim połączone za sprawą śmietanowych zapędów). Wtedy śmietanka go przejęła przekładając się na śmietanowo-maślany smak.

Od kawałków kakao (nawet nie rozgryzanych) biła jednak pewna lekkość. Pojawiła się sugestia kwiatowej słodyczy, a kwaśność na dobre zmieniła się w sok z cytryny, który trafiwszy na maślaność i słodycz, na pewien czas znikał. Potem jednak cytrusy jako dojrzałe pomarańcze znów się odzywały. Zwłaszcza, gdy w trakcie rozpływania się kawałka rozgryzałam nibsy "obok czekolady" czułam słodkie pomarańcze.

Gorzkość i orzechowo-maślane wątki wybiły się ponad kwaśność, ale o niej nie zapomniały. Bliżej końca utworzyły z nią smak mielonej kawy, kawy zaparzonej i pozostałych już tylko ziaren na dnie filiżanki. Kawa z nutką pomarańczy w tle miała jeszcze jakieś ziemiste zapędy, ale przypisałabym ją do tych "złagodzonych" już nut. Słodycz odważyła się i podsunęła więcej białych kwiatów, które świetnie mieszały się z dymem.

Na to złagodzenie złożyły się też... nibsy. Wydały mi się szokująco wręcz słodkie w sposób intensywnie kwiatowy i pomarańczowy. Ze specyficznego smaczku wyprane jednak nie zostały, co czułam, gdy zebrała się ich większa ilość. Przywołały (wyobrażenie) piwo pomarańczowe z wyczuwalną słodową nutą.

Właśnie ta specyficzna słodowość, kwasek cytrusów i śmietany, ale wkomponowany w kwiatową słodycz i kawowo-orzechową gorzkość pozostały w posmaku. Czułam również taką łagodniejszą tłuszczowość (dobrego tłuszczu, którego i tak mi było za dużo), także na ustach. W trakcie jedzenia aż tak nie przeszkadzała dzięki miękko-soczystym kawałkom kakao.

W ciemno nigdy nie powiedziałabym, że to surowa czekolada 100 %... było w niej coś tak... złagodzono-słodkiego, że po prostu ta surowość... umykała. Struktura nie kojarzyła się ze strasznie ciężko-tłustymi setkami. Kwiatowa lekkość, soczystość słodkich pomarańczy i maślano-śmietanowe nuty ją tłumiły. Wcale nie wyszło to jako wada! Podobały mi się te duety: dymu i kwiatów, słodkiej pomarańczy i "nibsowego piwa", a śmietanowa-maślaność tak się dostosowała do otoczenia, że mi nie przeszkadzała. Mimo że uwielbiam nuty ziemisto-kawowe w czekoladach, wydanie bardziej orzechowo-kawowe tu też smacznie wyszło.

Ta czekolada widzi mi się jako wydobycie najlepszych nut z bardzo maślano-śmietanowo-pomarańczowej Minka Ecuador Hacienda Guantupi 100 %  i kwiatowo-cytrusowo-kawowej Pacari Raw 101% Chocolate 100 % Cacao + 1 % Nibs. Minka była jednak zdecydowanie za maślana, Antidote pod tym względem była o wiele bardziej wyważona i głęboko kwaśno-gorzka. Na pewno jednak była słodkopomarańczowa, a nie tak zdecydowanie cytrynowa jak Pacari. Także jej nibsy wydawały mi się niezwykle delikatne (ale akurat w ich przypadku to zaleta!).

Nibsy wydały mi się niespotykane.

Owszem, tłustość i maślaność wolałabym słabsze, lecz cała reszta wyszła tak intensywnie, bogato, ale harmonijnie, a nie napastliwie, że i tak z rozkoszą zjadłam całą tabliczkę na raz.

Okazała się dużym zaskoczeniem.

ocena: 9/10

kupiłam: Sekrety Czekolady

cena: 16,59 zł (za 65 g; dostałam zniżkę)

kaloryczność: 666,6 kcal / 100 g

czy kupię znów: nie

Skład: ziarna kakao, tłuszcz kakaowy