(Słodki Przystanek) Beskid Bean-to-Bar 73 % ciemna z herbatą Earl Grey

Z jednej strony bardzo się cieszyłam, że moja przygoda z czekoladami Beskid nie skończyła się, ale z drugiej trochę obawiałam się ze względu na to, co mi zostało. Miałam dwie nowości: jedną o znacznie wyższej zawartości kakao oraz mleczną i ostatnią z pierwszej przesyłki - z dodatkiem. Uwielbiam herbatę, a już w ogóle kocham herbaciane nuty w czystych ciemnych, ale tu bałam się, że wyjdzie za delikatnie. Swoją drogą, ostatnio kilka razy spotkałam się z mocnym przekonaniem o tym, że obecnie młodzi ludzie nie piją ciepłych herbat. Zaskoczyło mnie to. Ja je uwielbiam. Jak to jest u Was?

Beskid Bean-to-Bar Czekolada ciemna 73 % z herbatą Earl Grey to ciemna czekolada o zawartości 73 % kakao (blend) z herbatą Earl Grey.

Gdy tylko otworzyłam opakowanie, poczułam wyrazisty zapach suszonej herbaty liściastej (przy czym byłam w stanie określić, że to "herbata czarna, prawdopodobnie earl grey") oraz samą czekoladę. Na nią złożyły się gorzkie orzechy z ziołową nutą, nasuwającą skojarzenie ze starym parkiem pełnym suchych gałęzi. Słodycz splatała to wszystko. To tak, jakby zalać suche fusy, które zwiększają objętość, a napar nabiera koloru - to działo się ze słodyczą, która herbatę sobą doprawiała. Od subtelnego, palonego karmelu po (zwłaszcza już w trakcie jedzenia) paloną, słodziutką krówkę. Aż w pewnym momencie skojarzyło mi się to z "cioteczkowym przyjęciem herbacianym" (znanym mi tylko z filmów itp.).

Bardzo twarda tabliczka trzaskała głośno, jakby wcale nie chciała się łamać - zupełnie jak żywe, niestare gałązki.

W ustach rozpływała się powoli, dość kremowo, choć chwilami sprawiała wrażenie opornej. Długo zachowywała kształt i formę. Mimo że gęsta i pełna, doszukałam się w niej lekkiej wodnistości (co w sumie do smaku nawet pasowało). Była raczej gładka (bez żadnych fusów) i średnio tłusta. Ogół wydał mi się jak najbardziej przystępny.

Od pierwszej chwili czułam lekką goryczkę. W pierwszej chwili trudno mi było sprecyzować, ale już po chwili ułożyła się w orzechy i zioła; nuty dość suchawe. Drugie odbiły w kierunku ziołowo-herbacianej cierpkości i... suszonej skórki pomarańczy?

Zioła z czasem coraz bardziej zmieniały się w herbaciane tony. Złagodniały więc trochę i przybrały bardziej zawilgoconą postać. W tle pałętała się skórka pomarańczy czy ogólnie lekko goryczkowato-cytrusowy motyw. Dołączył tu karmel, początkowo palony, ale prędko podnoszący słodycz. Oczami wyobraźni zobaczyłam "tea party" z delikatnymi filiżankami z naparem niesiekierą oraz czekoladkami z karmelem, krówkami typu angielskiego (fudge), ale też gęstymi polskimi oraz pomarańczami: kandyzowanymi i karmelizowanymi.

Żeby jednak zbytnio nie zasłodzić, odezwało się wyrazistsze kakao, już jakoś w połowie. Paloność i suchawość podkreśliły przyprawy korzenne, a dla równowagi pojawił się lekki kwasek. Przy całej słodyczy wydał mi się lekko twarogowy albo jak bardzo słodkich, ale z kwaskawą nutką, suszonych owoców. Herbata... z suszkowatej stała się herbatą z cytryną, gdyż (jak by nie patrzeć) na znaczeniu nie traciła. Oczami wyobraźni widziałam ten plaster z grubą skórą, jeszcze taki niepodzióbany łyżeczką, ale już upuszczający sok. Doszukałam się lekko twarogowej nutki. Czyżby podano do tej herbaty sernik (ze skórką pomarańczy?)? Przyprawiony wręcz ostro-korzennie? Wszystko to ponownie podporządkowało się goryczce ziół, z którymi czarna herbata zawiązała spółkę.

Końcówka była bardziej gorzka, herbaciana i już nieznacznie słodka "przełamaną" słodyczą suszonych owoców (pomarańczy i... daktyli? rodzynek?). Wydała mi się lekko orzechowo-drzewna, co podkreśliły przyprawy korzenne.

One, a więc orzechy i przyprawy korzenne, wraz z cierpką goryczką (niemal ściągającą) mocnej herbaty pozostały w posmaku. Owoce - głównie cytrusy - wycofały się, ale nie zniknęły zupełnie, a ostały się jako swoista rześkość.

Czekolada bardzo mi smakowała. Zaskoczyło mnie, jak mocno koniec końców wyszła herbata i jak wyraźnie smakowała. Jako osoba uwielbiająca herbatę, ale nie będąca żadną tam degustatorką (preferuję Tesco finest darjeeling i czarnego Liptona, a z innych to czerwone i zielone "aby mocne") czułam się usatysfakcjonowana. Odważny początek, chwila wytchnienia, coś delikatniejszego, sporo pasujących do herbaty owoców, a potem znów pełna moc - podobał mi się taki rozwój wydarzeń. Także to, jak orzechowo-ziołowe, korzenne i lekko owocowe (cytryna, suszone owoce) kakao dopasowało się, tworząc z early greyem jednoznaczny przekaz. W ogóle w ciemno obstawiałabym, że aromatyzowano ją jakoś pomarańczą! (Earl Grey to właśnie herbata aromatyzowana olejkiem bergamotowym). W ciemno powiedziałabym, że to bliska krewna Beskid Republika Dominikany Hispaniola BIO 70 %, tylko że z dodatkiem.

ocena: 9/10

kupiłam: Słodki Przystanek (dostałam)

cena: 15,90 zł (za 50 g; ja dostałam)

kaloryczność: nie podana

czy kupię znów: mogłabym kiedyś do niej wrócić (np. dostać)

Skład: ziarno kakao, cukier trzcinowy, tłuszcz kakaowy, herbata earl grey (0,7%)