poniedziałek, 19 listopada 2018

lody Mancuso Gelato al Pistacchio

Latem 2017 w Neuhausie zjadłam lody pistacjowe i bardzo, bardzo mi smakowały. Spodobało mi się to, jak były zrobione - poprzez dodanie pyłku z pistacji, dzięki czemu wyszły naturalnie i wyraziście. Normalnie do lodów pistacjowych i orzechowych jestem sceptycznie nastawiona, bo rzadko wychodzą, jak lubię, a często sztucznie albo np. kawałki orzechów mają dziwną strukturę. Haagen-Dazs Hazelnut Crunch też były odkryciem tamtego sezonu (do teraz to jedne z moich ulubionych lodów tak ogółem), a w tym... chodziły za mną właśnie dobre pistacjowe w wersji pudłowej. Na przeciw wyszła mi zupełnie nieznana włoska marka. Marka, która chyba podpadła tłumaczowi, który z mleka pełnego (z oryginalnego składu po włosku - tłumaczyłam ze słownikami internetowymi) zrobił odtłuszczone.

Mancuso Gelato al Pistacchio to lody włoskie (tzw. gelato - na bazie mleka) pistacjowe z kawałkami pistacji.
Masa to 340 g / 473 ml.

Po odkręceniu opakowania i zerwaniu folii poczułam naturalny zapach pistacji i słodkiego mleka.

Lody okazały się zbite, ale nie twarde. Cechowała je gęstość i proszkowość, choć gdy z czasem rozpuszczały się, wydały mi się przyjemnie lekkie, mleczne. Warto zauważyć, że to proszkowość pozytywna, bo sprawiała wrażenie jakby takiej tylko od pyłku / miazgi z pistacji. Tłustość lodów była odpowiednia, bo jedynie mleczna. Pistacje na wierzchu wyszły miękko-świeżo, bardzo zacnie, więc  trochę żałowałam, że znalazły się tylko tam.

Kawałki pistacji w smaku, jak i w strukturze, w pełni zachowały swój świeży smak.
Masa lodowa od samego początku raczyła przede wszystkim słodyczą i smakiem mlecznych lodów. Bardzo szybko dołączał do tego smaczek pistacji, nasilający się wraz z rozpływaniem się zagarniętej części. Delikatny, autentyczny jak... jak pistacje w łupinkach po prostu, które według mnie mają taki specyficzny, naturalnie słodko-słonawy smak. Idealnie wkomponował się w delikatne, mleczne otoczenie. Specyficzny smaczek poradził sobie ze słodyczą, zrównując się z nią. Oba wątki były silne, ale taka harmonia przełożyła się na to, że lody nie były napastliwe. Z czasem, po co prawda większej ilości, w gardle zaczynało mnie drapać od słodyczy, ale cudna pistacjowość nie została zaburzona, więc z przyjemnością jadłam dalej.
A jaki posmak po nich został! Normalnie, jakbym się pistacji najadła (i poczucie zacukrzenia, ale ono jakoś zniknęło szybciej).

Bardzo słodkie, aromatyczne lody o naturalnym smaku, w których pistacje czuć wyraźnie i to w bardzo przyjemnej, prawdziwej formie. Osobiście wolałabym niższą słodycz, no ale efekt i tak satysfakcjonujący (choć gdyby nie słodycz, mogłaby być i dycha).
W tej cenie, w jakiej je kupiłam to istna perełka, ale jak patrzę na cenę niepromocyjną i myślę o tej słodyczy, to wiem, że nie w promocji żadnych już nie kupię (a i inne smaki jakoś mało interesujące... może gdybym na solony karmel trafiła?)


ocena: 8/10
kupiłam: Carrefour
cena: 14,99 zł (promocja)
kaloryczność: 260 kcal / 100 g
czy kupię znów: w promocji może mogłabym

Skład: pełne mleko w proszku, cukier, pasta pistacjowa 10%, śmietanka, białka mleka, stabilizator: guma karobowa, posiekane pistacje 1%

8 komentarzy:

  1. O, zawsze się nad nimi zastanawiałam i jakoś nie decydowałam na zakup. Teraz na pewno dam im szansę, ale pewnie zacznę od laskowych, dla mnie to najbezpieczniejszy wybór.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja właśnie bałam się laskowych, bo wątpię, by dorównały Haagenom. Właściwie to nawet czuję, że mogłyby wydać się kiepskie (gdyby np. były aż tak słodkie, jak pistacjowe).

      Usuń
  2. A ja przez całe te wakacje nie zjadłam lodów. Ogólnie jakoś do nich mnie teraz nie ciągnie, ale na te bym się skusiła.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja ogólnie latem mało lodów jem. Mój sezon na nie to zdecydowanie wrzesień.

      Usuń
  3. Miłe odkrycie, że są prawdziwie i długo pistacjowe, a nie jakieś tam pistacjowawe z łaski i przez dwie minuty. Dodatku tylko na górze szkoda, ale tak jest zawsze. Pistacje swoje kosztują, a na posypkę skruszą dwie i styknie. I tak "nie grozi" mi ich zjedzenie - za duże opakowanko.

    PS Miseczka <3 Teraz już zapytam: skąd ona? Kojarzy mi się z gliniaczkami wypalanymi w starożytności, a jednocześnie z miseczką z kokosa.
    PPS "Lody okazały się zbite, ale nie twarde" - wiesz, że mogłabyś je wcześniej wystawiać z zamrażarki? Byłoby Ci łatwiej :) :*


    ...:D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. PS Mi też się tak kojarzy! I jeszcze z Afryką i rdzennymi plemionami. Kupiłam w lumpeksie. Leżały dwie takie porzucone wśród zabawek i książkek.

      PPS Do piekarnika od razu.

      Usuń
    2. W rdzennych afrykańskich plemionach robią takie z gówna, więc może zostańmy przy starożytności :D

      Usuń
    3. Kreatywnie wykorzystują to, co mają, ot co! Jak by tak natknąć się na placek np. fioletowej krowy... to miska byłaby... nie, nieważne. Tak, hop do starożytności.

      Usuń

Moderacja włączona, żeby nie było problemów z weryfikacją obrazkową.