Pralus Indonesie 75 % ciemna z Jawy (neapolitanka)

To jest ten moment, w którym już było mi obojętne, jaką neapolitanke zjem jako kolejną. Nie wiedziałam, czym się sugerować. Pomyślałam, że Indonezja może być ciekawa, a po kolor pomarańczowy nigdy bym zbyt szybko nie sięgnęła, więc... czemu teraz nie miałby być czas na właśnie tę?

Pralus Indonesie 75 % okazała się być ciemną czekoladą z ziaren criollo, których zawartość w niej jest równa 75 %. "Kakao z Indonezji" brzmi jednak dość ogólnie, prawda? A jeśli Wam powiem, że dokładniej z wyspy Jawy? Coś Wam to mówi? Dla mnie od razu przypomina się boska Domori 70 % Javablond.

Rozchyliłam papierek i zobaczyłam czekoladę jaśniejszą niż wszystkie poprzednie. Powiedziałabym, że wygląda mi na mleczną z bardzo podwyższoną zawartością kakao, ale na pewno na mleczną.

Zapach z kolei mówił mi zupełnie co innego. Był ciężki, ale nie męczący, lekko kwaskowaty i jakby papierosowy.

Od razu po pierwszym kęsie poczułam... słodycz? Przez sekundę, szybko przeszło w "ciemny", mocny smak. To było palone drewno... właściwie już spalone, takie z węglem, gdzie jednak jeszcze coś dogasa i wydziela się odrobina dymu.

Czekolada rozpuszczała się dość kremowo, gładko i w umiarkowanym tempie.

Smakowi wcale nie spieszyło się do zmiany klimatu i z tej palenizny przeszedł w czarną ziemię. Nie tyle wilgotną, ile przy czymś zapleśniałym. Pleśń, albo lekko cytrynowy kwasek... takie tam pierwsze skojarzenia. Mimo wszystko nie była to paskudna zapleśniała cytryna.

Ta ziemistość miała w sobie coś z tabaki... papieros wdeptany w ziemię?

Czarna, zimna kawa pita w ponury dzień. Głębia tego czysto gorzkiego, wręcz kwasowatego smaku...

Minimalistyczna słodycz, która zniknęła po pierwszej sekundzie, znów się pojawiła. Miała wyraz palonego karmelu.

Kawa, lekki kwasek, ziemistość i ta skąpa słodycz... ta czekolada jest po prostu bardzo ponura, chociaż nie wiem, na jakiej zasadzie tak mi się kojarzy. Jakbym miała dobrać do niej jakiś styl, byłby to gotyk.

Muszę przyznać, że czekolada zrobiła na mnie niemałe wrażenie. Na pewno jest bardziej dynamiczna niż Morin, ale... myślę, że gdybym spróbowała większą ilość, mogłabym wyczuć jeszcze więcej. Neapolitanka dostaje 9, a cóż... może kiedyś dorwę pełnowymiarową tabliczkę i wtedy zobaczymy.

ocena: 9/10

kupiłam: dostałam od Sekretów Czekolady

cena: -

kaloryczność:  nie podana

czy kupię znów: w przyszłości bardzo bym chciała

Skład: kakao, cukier, czyste masło kakaowe, lecytyna sojowa bez GMO