lody Magnum Double Chocolate Deluxe Tub

Pojawienie się magnumowej serii Double nałożyło się na siebie z tym, że przestałam lubić patykowce itp. (małe lody mają kiepskie składy, co w moim odczuciu strasznie odbija się na smaku + nie lubię ich formy - lody muszę jeść łyżeczką) oraz że Magnumy przestały być bezkonkurencyjne (pogorszyły się, a w marketach zaczęły się pojawiać podobne). Patykowy Double Caramel wspominam strasznie. Zraziłam się do Magnum, więc i pudełkowe mnie nie ciekawiły do czasu gdy coś mi się odmieniło i jednym, przekornie postanowiłam dać szansę. Magnum Intense Dark 70 % Tub okazały się bardzo zacne i aż zachciało mi się spróbować innych smaków. Na pewno chciałam spróbować maksymalnie czekoladowy wariant, z którym to pomyliłam podlinkowane. Bardzo kusił sos, jednak gdy dotarło do mnie, że te pewnie będą bardziej mlecznoczekoladowe, zrobiło mi się trochę smutno, że po prostu połączyłam dwa smaki, a coś, o czym myślałam, nie istnieje. Niemniej, cieszyła mnie możliwość porównania lodów reprezentujących ciemną, a mleczną czekoladę.

Magnum Double Chocolate Deluxe Tub to lody o smaku mlecznej czekolady z czekoladowym sosem (11%) oraz 22 % mleczną czekoladą w formie polewy na wierzchu, "skorupki" i kawałków. Sama lodowa baza zawiera 5 % mlecznej czekolady.

Pudło zawiera 440 ml / 310 g.

Po otwarciu poczułam raczej delikatny zapach mlecznej czekolady, który nasilił się po podziale. Wprawdzie już po rozłupaniu polewy na wierzchu, ale w trakcie jedzenia już w ogóle... To po prostu obłęd: bardzo, bardzo słodka i pełnomleczna czekolada zawarła w sobie też odrobinkę kakao, więc wyszła charakternie, szlachetnie. Było w tym też coś, co kojarzyło się z dość wytrawnie czekoladowym deserem mlecznym. Za tym stał sos, ewidentnie właśnie wytrawniejszy i dodający nutki kakao.

Struktura lodów okazała się ogółem dość problematyczna. Otóż warstwa mlecznej czekolady na wierzchu była gruba niemal na centymetr, przez co trudna do rozłupania. Łatwiej już z cieńszą "skorupką", która pokrywała ścianki. Dzięki temu, jak zrobiono pudełko, można ją połamać (ściskając pudełko) - jest to jednak i tak możliwe dopiero po jakimś czasie. Pod tym względem wypadła jednak gorzej niż ciemna, bo miejscami, zalewana topiącymi się lodami, trochę miękła, nie odchodziła od opakowania z taką ochotą. Mimo to, czekolada - także ta jako kawałki w masie - nie miała w sobie nic ani z ulepka, ani z kamienia.

Trzaskała przy łamaniu czy odgryzaniu kawałka, ale w ustach rozpływała się łatwo, zaraz mięknąc. Była maziście tłusta, zalepiała i oblepiała, ale wszystko to w granicach rozsądku, bo... zupełnie jak pełnomleczna tabliczkowa. Gęsta kremowość tłustej czekolady mlecznej aż tak nie raziła (tłustość typowej polewy mogłaby). Kawałki to... właściwie giganty - niektóre długości 3 cm, też grube. Sprawiły, że lody wydawały się chwilami... czekoladą z lodami. Masa była bardzo najeżona (choć nie aż tak jak ciemnoczekoladowa 70 %).

A sama w sobie... również gęsta i kremowo-tłustawa, ale jednocześnie zachwycająco puszysta, lekka. Jej gęstość wydawała się pochodzić z czekoladowości, sama zaś reprezentowała lżejsze lody mleczne, kojarzące się ze spienionym mlekiem.

Wszystko to zalewał gęstawy sos, który wraz z tym jak ocieplał się, stawał się coraz rzadszy, choć wciąż z elementem zagęszczenia (jak czekolada do picia?). Odebrałam go jako śliskawo-gładki, jednak to w trakcie jedzenia umykało, bo mieszał się z resztą. Dodali go tylko pod warstwą polewy na wierzchu, ale łatwo o to, by wszystko bardziej się przemieszało. Nie uważam tego za wadę.

Zaczęłam od polewy. To bez wątpienia porządna mleczna czekolada: głębia mleka, mleko wyraziste i naturalne, zmieszane z leciutką maślanością i nutką kakao, a także zasłodzone do granic możliwości. Słodycz czekolady była wręcz cukrowa, choć całość miała szlachetniejszy, nawet odrobinę waniliowo-wanilinowy akcent. Skojarzyła mi się z fuzją Lindta i Milki (co ciekawe, z lodami odbiór był o wiele lepszy niż w przypadku tabliczki).

Czekolada na brzegach wyszła nieco bardziej polewowo, ale możliwe, że to przez formę.

Kawały wtopione w masę z kolei były przesłodzoną, mocno mleczną czekoladą, jak ta na wierzchu. Może wydawały się... nawet jeszcze bardziej mlecznoczekoladowe? Choć wciąż z nutką kakao. Zwłaszcza gdy jadłam je po zagarnięciu sosu.

Sos bowiem dodawał całości kakao i wytrawności. Również zasładzał, aż drapiąc w gardle, jednak towarzyszyła temu cierpkość i delikatna gorzkawość o poważniejszym wyrazie. Zdarzyło mu się zahaczyć o sztucznawość i smakową wodnistość, ale szło na to nie zwrócić uwagi. Chwilami wydawał mi się wręcz lekko alkoholowo-truflowy. Tym samym (mimo że sam był słodki) jakoś przełamywał mleczne zasłodzenie.

Pewnie przez kontrast, sama baza znów niesamowicie uderzała czekoladą. Powiedziałabym, że "czekoladą abstrakcyjnie" (jak to lody czekoladowe) i czekoladą mleczną na równi. Mleko wyraźnie czuć także jako bazę lodów - pełne i naturalne, harmonijne z dodatkami. Czekoladowość bazy była głęboka i wszechobecna. Chwilami obok mlecznoczekoladowego smaku, upuszczała odrobinkę kakao. Bliżej sosu, a już w ogóle po małym przemieszaniu, zostało uwypuklone. Słodycz, mimo że także silna, była dlatego bardziej... łagodząca. Stanowiła spójnik między sosem, a czekoladą.

Ucztę jednak zakończyła mleczna, przecukrzona czekolada, taka jaka zaczęła. Ta aż przyprawiła o przyspieszone bicie serca i nieco zamuliła. Nic dziwnego, skoro na dnie dali jej dobry centymetr.

Po zjedzeniu czułam się nieźle zacukrzona i zatłuszczona... mlecznością tłustej czekolady.

Całość była smaczna i wcale nie tak straszliwie zacukrzająco-mdląca, jak się obawiałam. Owszem, całość przesłodzono, ale można w tym zasłodzeniu odnaleźć przyjemność dzięki wyrazistej mleczności. Wbrew pozorom, odrobinkę kakao też czuć, a sos wyszedł w porządku. To niby niezły, ale jednocześnie najsłabszy element - wolałabym, by zrobili go lepiej, bo to on dodał trochę kakao, acz nie był idealny.

Lody te skojarzyły mi się trochę z niegdyś ukochanym Muller de Luxe Creme au Chocolat.

Wydają się zrobione na jednym poziomie, co ciemnoczekoladowo-wytrawniejsze Intense 70 %, jednak z bardzo subiektywnych względów oceny różnicuję. Sos tym nadał głębi, to pewne. Same w sobie bowiem to mlecznoczekoladowa bomba, która zasładza niemiłosiernie, co jednak trochę tonuje mleko. Wersja ciemna, również przesłodzona, wydała mi się bardziej mdląca, ale zawierała to, czego mi trzeba - porządną dawkę kakao i zero nieprzyjemnych nut. Dobrze, że sos dają tylko do tych, a nie do 70 %, bo on jest do dopracowania. Jak i ilość cukru w obu do zmniejszenia.

Osobiście dodam tylko, że wolę tamte, bo mleczna czekolada tak mnie nie chwyta. Zmalał jednak tym samym zapał do próbowania wersji właśnie z mleczną. Jestem jednak ogromną entuzjastką pomysłu posiadania w ofercie czegoś dla wielbicieli mlecznej czekolady oraz ciemnej (bo wiadomo, że jedne nie zadowolą i tych, i tych).

ocena: 7/10

kupiłam: Kaufland

cena: 15,99 zł (za 440 ml)

kaloryczność: 323 kcal / 100 g; 226 kcal / 100 ml

czy kupię znów: nie

Skład: odtworzone mleko odtłuszczone, cukier, śmietanka 16%, koncentrat odtłuszczonego mleka,  tłuszcz kakaowy, miazga kakaowa, kakao w proszku o obniżonej zawartości tłuszczu 3%, syrop glukozowo-fruktozowy, pełne mleko w proszku, tłuszcz mleczny, syrop glukozowy, słodzone zagęszczone mleko odtłuszczone, śmietanka w proszku 1%, emulgatory (E442, lecytyna sojowa, E476, E471), stabilizatory (E410, E412, E407), aromat