piątek, 8 października 2021

Jelly Belly słodycze Harry Potter ze sklepu Kuri; czekolada mleczna z chrupkami ryżowymi

Jestem ogromną fanką Harry'ego Pottera. Z Mamą lata temu z wypiekami na twarzy czekałyśmy na najnowsze tomy i czytałyśmy wspólnie na głos (swoją drogą szkoda, że w latach mojego liceum przestałyśmy, ale dowalił nam brak czasu). Potterowe słodycze dostępne do kupienia jednak zupełnie mnie nie interesują. Gdybym mogła ganiać razem z bohaterami uciekające żaby - świetnie! Ale namiastka? Nie moja bajka. A jednak podjęłam współpracę z internetowym sklepem Kuri, który oferuje głównie słodycze dla młodszych słodyczomaniaków i... właśnie fanów świata Harry'ego. W ofercie znalazły się różności, w tym piękna puszka, na którą kiedyś z zachwytem spoglądałam w internecie. Nie ukrywam, że to była moja główna motywacja do współpracy. A bilet do Hogwartu, czekoladka z kartą (naklejką, jak się później okazało)? Wcześniej nawet się zainteresowałam, czy oprócz wyglądu jest coś jeszcze. Co dokładniej? Ot, jako takie drobiazgi postanowiłam sprawdzić. Choć z mojej strony to raczej prezentacja zestawu słodyczy, aniżeli recenzja wszystkiego-wszystkiego. Warto pamiętać, że wszelkie gadżety filmowe rządzą się swoimi prawami - są znacznie droższe niż normalnie. Ode mnie przeczytacie, co myślę o spróbowanych, o formie wydania. Choć same czekolady tego typu są nie w moim typie, je spróbowałam z ciekawości, na ile to gadżety, a na ile "gadżety & coś do zjedzenia". Żelki z pięknej puszki natomiast oddałam Mamie, prosząc o opinię.

Na rozgrzewkę postanowiłam zabrać się za rzeczy czekoladowe. Żadna z nich nie była prawdziwą, książkowo-filmową czekoladową żabą, więc mi nie uciekła.


Harry Potter Milk Chocolate with Crisped Rice Ticket London to Hogwarts to czekolada mleczna o zawartości 25 % kakao z chrupkami ryżowymi (10%), w opakowaniu stylizowanym na bilet do Hogwartu, wyprodukowana przez Jelly Belly Candy Company, na licencji Warner Bros.

Zapach, który poczułam to przede wszystkim cukier i mleko w proszku z wyraźnym motywem karmelu. To jednak karmelo-toffi dość tandetne (z aromatu?). Pomyślałam o jakimś karmelkowym mleku z tubki. Aromat iście dziecięcy, nie najgorszy mimo wszystko.

Tabliczka w dotyku wydawała się tłustawo-lepkawa. Łamała się bez trzasku, choć była twarda. To jednak wynikać musiało z grubości. Dodatek wtopiono do niej porządnie, nie odskakiwał, acz dodał czekoladzie trochę kruchości. Znalazł się jedynie na spodzie, pod cieniuteńką warstewką czekolady.
W ustach rozpływała się łatwo i szybko, wykazując się idealną gładkością. Była kremowa i tłusta w maślany sposób, acz znikająca dość wodniście, z małym poślizgiem.
Kulki chrupek ryżowych niezbyt chętnie z się z niej wyłaniały, nie drapały podniebienia ani nic. Osamotnione zostawały dopiero na koniec. 
Nawet wtedy nie zawilgociły się i początkowo chrupały, po czym wlepiały się w zęby. Były chrupiąco-kruche, twardawe, ale nie stwardniałe, a świeże. Choć trochę pustawe w środku, zaskakująco ciężkie jak na twór tego typu. Niezbyt rozpływały się, nawet trzymane w ustach bardzo długo.

W smaku uderzył cukier, szybko łagodzony mlekiem. Okazało się zaskakująco wyraziste. Miało pełny, przyjemny smak, jednak nie udało mu się wybić ponad cukier. Zaleciało natomiast mlekiem w proszku.

Z czasem obok pojawiła się maślana nuta, a mleczność sama w sobie wydała mi się słodziusia i urocza, 
mocno kojarząc się z karmelowym mlekiem z tubki / skondensowanym czy jakimś tworem tego typu. Może z delikatniusim, nesquikowym kakałkiem w tle? Bardzo szybko zaczęło to drapać w gardle, a cukier szalał w najlepsze. Wyłaniające się chrupki nic nie wnosiły.

Dopiero gdy czekolada prawie zniknęła, cukier dominował, a ja zabrałam się za dodatek i gryzłam go po rozpłynięciu się czekolady, okazało się, iż był leciusio słonawy. A ogółem nijako-zbożowy. Bardzo delikatny w smaku. Nie przełamywał przesłodzenia.

W posmaku i tak został cukier, karmelkowo-mleczny posmak o dość tandetnym. Cukrowe piekło w gardle męczyło i zniechęcało skutecznie do kolejnych kęsów.

Całość to niezła gratka dla najmłodszych fanów Harry'ego. Smak chyba idealnie oddaje to, co lubią dzieci, ale nie wiem, czy wszystkie, bo i tak stanowczo to za cukrowe. A jednak słodziutkie mleczko, delikatniusi, słodziusi karmel i delikatne chrupki to - siląc się na obiektywizm - spoko kompozycja. Jednocześnie jednak nie wydaje mi się to jakieś odkrywcze. Nie mogę powiedzieć, by ogólnie było niesmaczne, a właśnie taki ot, przeciętny słodycz.
Tabliczkę uważam za wybór lepszy od czekoladki, bo forma jest przyjaźniejsza do jedzenia, a jakość i smak lepsze.

Gdyby to była czekolada, która kosztuje 3 zł za 100g, prawdopodobnie powinna dostać jakieś 6. Niestety jednak tak nie jest - producent o wiele więcej. Rozumiem, że coś może być trochę droższe ze względu na wygląd, ale bez przesady.


ocena: 4/10
kupiłam: dostałam ze sklepu Kuri
cena: 16,39 zł (za 42g - cena półkowa)
kaloryczność: 541 kcal / 100 g
czy kupię znów: nie (sama nigdy bym nie kupiła)

Skład: mleczna czekolada 90% (cukier, tłuszcz kakaowy, pełne mleko w proszku, miazga kakaowa, lecytyna sojowa, aromaty), chrupki ryżowe 10% (mąka ryżowa, cukier, sól).

------------

Harry Potter Milk Chocolate with Crisped Rice Chocolate Creature to czekolada mleczna o zawartości 25 % kakao z chrupkami ryżowymi (10%), w formie czekoladki ze stworzeniem ze świata Harry'ego Pottera, wyprodukowana przez Jelly Belly Candy Company, na licencji Warner Bros.
 
Zapach w zasadzie bardzo podobny, co czekolady, ale bardziej cukrowy, a mniej "karmelowo-mlecznotubkowy". Tu już na próżno szukać choćby namiastki apetyczności.

Czekoladka już na oko różniła się od tabliczki, bo była jaśniejsza. Wyglądała przeciętnie, plastikowo. Z racji formy, a więc tego, że ramka oraz stworzenie były wypukłe i więcej tam czekolady niż kulek, natomiast to co niższe / bardziej płaskie było mocno najeżone to twór raczej do chrupania.
Czekolada tłusto-gładka, lekko mazista, rozpływała się szybko i szybko odsłaniała kulki. W dużej mierze odwracały od niej uwagę. Wydały mi się nieco lżejsze i bardziej skore do rozpływania niż w przypadku tabliczki. I chrupały, wlepiając się w zęby, i rozpuszczały się częściowo.

W smaku czekolada to prawie czysty cukier i jeszcze więcej cukru. Dopiero potem pojawiało się średnio wyraziste, też jakby naturalnie słodkie mleko. Również miało to dość dziecięcy wydźwięk, też doszukałam się lekkiego naaromatyzowania, ale czekoladka wydała mi się po prostu bardziej cukrowa. Drapała w gardle w zasadzie od momentu znalezienia się w ustach.
Kulki w zetknięciu z czekoladą, czy to nawet gryzione wraz z nią, nie wnosiły nic. Dopiero po zniknięciu czekolady ujawniały swój słonawy, zbożowo-kartonowy smak. Okazały się o wiele więcej wnoszące (właśnie w tym soli) niż w przypadku tabliczki.

W posmaku została przerażająca cukrowość i właśnie mdłe chrupki ryżowe.

Tej czekoladki w zasadzie nawet nie mam za co pochwalić. Wygląd poprawny, smak powalił mnie cukrem. I w zasadzie na próżno szukać tam czegoś więcej. A przecież nawet figurki czekoladowe mogą być w porządku. Ta nie była; smakowała po prostu cukrowo, a więc w moim odczuciu niesmacznie.
Opakowanie i pomysł na to, że mamy do czynienia z małą loterią, na jakie stworzenie trafimy - w porządku. Do tego karta-naklejka z magicznym stworem. Ten pomysł mi się podoba... prawie. Wiadomo, że coś innego niż karta z czarodziejem jest zasadne - karty są w Czekoladowych Żabach. A jednak tu trochę nie rozumiem, że skoro na czekoladce był np. Testral (z tego to cieszę się jak dzieciak, bo zawsze miałam do nich słabość), a na naklejce Puszek to... no nie wiem, spodziewałabym się, że będzie jedno i to samo.


ocena: 2/10
kupiłam: dostałam ze sklepu Kuri
cena: 17,98 zł (za 52g - cena półkowa)
kaloryczność: 546 kcal / 100 ml
czy kupię znów: nie (sama nigdy bym nie kupiła)

Skład: mleczna czekolada 90% (cukier, tłuszcz kakaowy, pełne mleko w proszku, miazga kakaowa, lecytyna sojowa, aromaty), chrupki ryżowe 10% (mąka ryżowa, cukier, sól)

------------
I zwierzak, i czekolada były podobne, tak cukrowe, że zupełnie niezachęcające do jedzenia. Czekolada wyszła minimalnie lepiej dzięki jakiejś tam karmelowej nutce, bardziej "dziecięco mlecznie czekoladkowo" niż "tylko cukrowe" stworzenie-czekoladka, ale i tak nie uważam jej za wartą uwagi. A jednak było to, czym być miało - czekoladą, której bardziej niż smak, liczy się wygląd. Myślę, że smak jak każdej innej z chrupkami ryżowymi ze sklepowej półki.

Większość czekolad oddałam Mamie, bo nie są tym, czego oczekuję od czekolad.
Podobnie jak mnie, bardziej nie smakowała jej czekoladka z Testralem. Stwierdziła, że: "jak cukrowa, tania czekolada z niepotrzebnie słonymi chrupkami". Tabliczkę natomiast określiła jako: "taka tania, zwykła czekolada, zdecydowanie za słodka, nic ciekawego w niej nie ma".

------------

Puszka-autobus prezentuje się całkiem ładnie. Choć trochę blisko tandety, ma wypukłości, gdzie trzeba, a więc nie jest taka zupełnie płaska. Na górze ma otworek, więc może służyć jako skarbonka - dla dzieci jest w dodatku funkcjonalna.

W środku natomiast znalazły się dwie, smutne paczki żelek. Wydają się wrzucone od niechcenia. Podobnie jest z doborem koloru do kształtu - losowo, bo nie widzę żadnej zasady. W większości kształtne, ale jak widać, nie wszystkie. Nie zrobiły na mnie wrażenia. Jako osoba bardzo nielubiąca żelek, po prostu oddałam je Mamie. Ją na żelki czasem nachodzi, stąd poprosiłam ją o opinię.

Mama była nimi - ich smakiem, jakością - przerażona. Pozwolę sobie zacytować: "gdybyś mi kazała jeszcze więcej ich zjeść, miałabym ochotę cię zabić. Okropne po prostu od struktury zaczynając, na smaku kończąc. Twardo-suche, a potem lepkie, że od zębów nie da się odkleić. Jakby dziwnie mąką zagęszczone, no obrzydliwe. Rozpadają się na jakieś grudki, zupełnie nie jak żelki. Smaków nie idzie nazwać. Czuć, że niby owocowe, ale jakie to miały być owoce? Czasami  czułam się, jakbym cytrynowe mydło jadła. Najgorsze to chyba żółte - cytrynowe? Fuj. Pomarańczowe też straszne, a wydawało mi się, że pomarańczowe żelki najtrudniej zepsuć. Ohyda po prostu. O dziwo najlepsze to chyba te zielone i może czerwone, ale wszystkie okropne. A przecież żelki, tak ogółem, przecież są i smaczne, można je jakoś normalnie zrobić. Nie podjęłabym się oceniania, bo to dno zupełne."

Od siebie więc dodam, że nie pachną prawie niczym, a tylko lekką, mdlącą i starą słodyczą i... no cóż. Jak ktoś chce ładną puszkę...
Dla ciekawskich smaki były takie: żółte - bananowe, niebieskie - borówkowe, czerwone - wiśniowe, pomarańczowe - mandarynkowe, zielone - arbuzowe.

Skład: cukier, syrop glukozowy, modyfikowana skrobia ziemniaczana, woda, regulator kwasowości (E296, E325, E330), aromaty, koncentraty warzywno- owocowe (marchew, spirulina, jabłko, czarna marchew, dynia), środek glazurujący (E903), olej canola, olej kokosowy, barwnik E102

------------

Wszystko oceniam też przez pryzmat wydania i formy, bo wiadomo, że czekolada z ryżem nie ma tu być po prostu czekoladą z ryżem; chodzi głównie o opakowanie. Niemniej, miło gdy środek zadowala, nie zaś rozczarowuje. Osobiście uważam, że nawet kiedy wykorzystuje się logo jakiejś serii, to miło byłoby jednak coś fanom zaoferować oprócz opakowania. Myślę tu też o wszelkich np. figurkach czekoladowych świątecznych. Przecież każdy wolałby dostać ładną, kształtną figurkę, która byłaby chociaż w miarę smaczna, mimo że i tak przepłacona. Dla formy przepłacić bowiem można trochę, ale bez przesady. To jednak nie zmienia faktu, że i tak znajdą się maniacy-wzrokowcy. Stąd pozostaje mi tylko poinformować, że te, i inne zwariowane słodycze, można znaleźć w Kuri.

2 komentarze:

  1. To prawda, że słodycze powstające w ramach (dowolnego) uniwersum sprzedają się głównie przez fakt, że odnoszą się do filmu/gry/książki/muzyki/czegoś innego/wszystkiego. Ogromna szkoda, że nie dociągają do "wowowego poziomu" jakością. Po cóż się jednak starać i sięgać po lepsze, droższe surowce, skoro masy i tak kupią? Poza tym z ekscytacji formą nie zwrócą uwagę na treść. Na to samo cierpią słodycze dla dzieci z obiecującymi nazwami i opakowanie w śliczniuteńkie opakowanka. Nie spodziewałam się porządnej czekolady, ale mimo tego smutno mi się czytało. Ale też nie jakoś bardzo, bo chrupki w tabliczce to nie moja bajka, chyba że mówimy o corn flakes, a tabliczką jest Ritter. Najlepsza jest opinia Twojej mamy, przypomina mi wypowiedzi mojej, jak poczęstuję ją czymś wstrętnym :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiadomo, że i ja nie spodziewałam się porządnej, szlachetnej czekolady, ale jednak chciałoby się chociaż czegoś "spoko". Tak samo nie wydaje mi się, by "przeciętna żelka" była jakoś wybitnie trudna do zrobienia, a po opinii Mamy...
      Haha, dobrze, że tak reagują na wstrętne rzeczy, a nie np. na coś, co my uważamy za pyszne.

      Usuń

Moderacja włączona, żeby nie było problemów z weryfikacją obrazkową.