środa, 9 października 2019

Zotter White chocolate with Brittle biała z mlecznym kremem migdałowym z kawałkami brittle z migdałów i orzechów laskowych

W ramach testu w ciemno, o którym wspominałam przy Zotter Saffron and Pistachios, przez papierki doniuchałam się jednej białej nadziewanej, mocno zalatującej orzechami. Wiedziałam, że w ofercie są dwie takie: Choco Bee with Honey Petals i dzisiaj prezentowana. Byłam ciekawa, czy zgadnę która to (obstawiałam, że tak, ponieważ lubię miód i... jest za specyficzny, by go nie poczuć), bo w gruncie rzeczy wydają się dość podobne (toteż nigdy żadną się nie zainteresowałam).


Zotter White Chocolate with Brittle to biała czekolada nadziewana maślano-śmietankowym kremem migdałowym z kawałkami migdałów i orzechów laskowych w "brittle" (karmelizowanej, chrupiącej masie; karmelu?).

Zanim jeszcze zabrałam się za papierek, poczułam mocno migdałowy, słodki zapach. Ewidentnie był to nugat, ale też bardziej prażono-ciepły wątek. Wtoczony w głęboko śmietankowo-waniliowe, słodko białoczekoladowe otoczenie.

W dotyku tabliczka wydała mi się suchawo-tłusta i konkretna, ciężka. Przy łamaniu też, doszła do tego twardość i lekka kruchość.
W ustach rozpływała się z łatwością, w umiarkowanym tempie. Czekolada okazała się błogo kremowa, idealnie gładka i tłusta w gęsty, śmietankowo-maślany sposób. Odsłaniała również kremowo-gęste nadzienie. Cechowała je przeogromna tłustość śmietanki, tłustego mleka i masła. Pozostawiające na ustach tłuszcz jak takowe mleko, byłoby idealnie gładkie, gdyby nie zatopione w nim drobinki.
A te w większości przypominały po prostu cukier. Rozpuszczały się wraz z nadzieniem, ale było ich tak dużo, że w większości zostawały na koniec; to chyba raczej dodatek do chrupania. Trzeszcząco-chrupiące kryształki i trochę większych bryłek, wśród których znalazły się mikroskopijne i średnie kawałki orzechów. Te były twardawo-chrupiące, lekko tylko soczyste.

W smaku czekolada odznaczała się głęboko śmietankowo-mlecznym smakiem, który został sowicie dosłodzony. Miała lekko karmelowy wydźwięk, przesiąkła trochę migdałami, jednak w łaskę tej mlecznej toni wkradła się również wanilia.

Nadzienie niesamowicie podbiło śmietankę i mleko. Dołączyło do nich masło. Miałam wrażenie, że to właśnie z  masła oraz pełnego, wręcz mdławego od naturalnej tłustości, mleka / śmietanki zostało zrobione nadzienie. W śmietankę przeniknęła nugatowo-migdałowa nuta. Po chwili słodycz rosła bezprecedensowo, mieszając się z masłem i wanilią. Szybko zrobiła się ryzykownie silna, lecz migdały zdawały się jej nie opuszczać. Były wyraźnie wyczuwalne, ale o łagodnym wydźwięku.

Wraz z dodatkami, cukrowość podskakiwała epizodycznie i zaczęła mniej więcej w połowie rozpływania się kęsa drapać w gardle. Przy nich pojawiła się karmelowa, palona nuta. Niestety tylko wyglądała zza cukru. Mimo połączenia ze śmietankowo-maślano-nugatowym otoczeniem, nie kojarzyło się to ani trochę z toffi. Gdy się zabrałam za te kawałki, pojawiły się nuty orzechowo-palono / prażone. Migdały zostały dzięki temu podkreślone. Laskowce odegrały znikomą rolę. Raz i drugi pojawiła się naturalna, palono-skórkowa gorzkość orzechów, co zwróciło moją uwagę na nutkę cynamonu (chyba), a na zasadzie kontrastu podkręciło cukrowość i tłusto-mleczną nijakość.

W posmaku pozostał ogrom mleka / śmietanki i nugatowa maślaność oraz tłuszcz na ustach. Było zdecydowanie za słodko, w sposób cukrowy. Czułam migdały, ale wtoczone w mleczno-cukrowo-waniliową toń i tłustą mleczność, więc mnie nie usatysfakcjonowały.

Całość mi nie smakowała. Czysty smak strasznie tłustego mleka i masła oraz cukrowość, oba elementy napędzane przez strukturę, to zupełnie nie mój klimat. Tafla z kremowego tłuszczu z kryształkami cukru...
Żeby było śmiesznie, to przede wszystkim naturalny tłuszcz (mleko + masło), a nie sama słodycz. Mimo cukrowości, czekolada w sumie była zabarwiona karmelowo-nugatowo-waniliowo, ale słodyczy głęboką bym nie nazwała. Migdały czuć bez dwóch zdań, trochę nawet nieźle palone, ale tylko utwierdziły mnie w przekonaniu, że "w brittle" to po prostu "w cukrze". Już bym wolała, gdyby były bardzo-bardzo karmelizowane, żeby karmel aż w goryczkowato-solonym kierunku odbił.
I taki problem... nie mogę powiedzieć, by tak obiektywnie była wyjątkowo tragiczna, bo ktoś lubiący białą czekoladę czy maślaność, może się w niej zakochać... ale...
To jeden z nielicznych Zotterów, których zjadłam tylko 1/3. Resztę oddałam Mamie. Jej bardzo smakowała, ale stwierdziła: "Tylko ten cukier, co zostaje na koniec, niepotrzebny".
Żałowałam, że to właśnie to mi wpadło, a nie biała miodowa.


ocena: 5/10
kupiłam: BioKredens.pl
cena: - (normalnie kosztuje 16 zł)
kaloryczność: 608 kcal / 100 g
czy kupię znów: nie

Skład: tłuszcz kakaowy, pełne mleko w proszku, surowy cukier trzcinowy, migdały 14%, orzechy laskowe 5%, wanilia, sól, lecytyna sojowa, cynamon

PS Inną nadziewaną tabliczką, na jaką trafiłam, była Mango and Mace, którą może odebrałam prawie tak samo, ale co do której doszły nowe wnioski. Zapraszam ciekawskich.

7 komentarzy:

  1. Podejrzewam że ja byłabym zadowolona z degustacji. Piję tylko tłuste mleko, lubię masło, a karmel + migdały + orzechy laskowy + wanilia brzmią dla mnie przepysznie <3 tak w ogóle to da się gdzieś kupić Zottery stacjonarnie w Krakowie? Od dawna mnie intrygują :)
    Ps ostatnio Widziałam batony Legal Cakes w Carrefourze express przy Rossmanie obok Bagateli :) za 7.99

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tylko tłuste? Nie wyobrażam sobie! U mnie koniecznie musi być 2%.
      Myślę, że Tobie by smakowała.

      Ja nie kupuję, ale w wielu sklepach ze zdrową żywnością lub z winem bywają.

      PS Sprawdź na stronie Legal Cakes - w wielu miejscach można ich batony u nas kupić. Ja latem kupiłam na jakiejś siłowni w galerii Kazimierz.

      Usuń
  2. Próbowałem obu, ale dawno temu, więc nie powiem, która mniej słodka, ale obie za słodkie :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Ziomeczku, test jest NA ślepo. Konsystencja ideał. No, prawie. Zgadzam się, że drobinki precz. Wszelkie cukropodobne strzeladełka podzębne należy tępić. Migdał, nugat, śmietanka, wanilia... co tam jeszcze było? Sztos. Nawet kryształki bym przeżyła. Pożar gardła niejeden za mną, więc i tu bym dała radę. Jestem pewna, że u mnie miałaby jedną z najwyższych ocen. Minimum 5 cził.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ech, jeszcze mi zostały takie wstrętne językowe błędy suwalskie. Niby wiem, że źle, a i tak zdarza mi się palnąć i nie zauważyć nawet przy sprawdzaniu, aż mi wstyd. Już poprawiłam. Dzięki.

      To byłyby chi w kuwecie, do której wsypano cukier zamiast piasku, ha, to pewne.

      Usuń
    2. Nope. Początkowo próbowała jeść / szarpać, a teraz konsekwentnie omija. :<

      Usuń

Moderacja włączona, żeby nie było problemów z weryfikacją obrazkową.