Legal Cakes The New Black ciemna białkowa 63 % z czarnymi porzeczkami

Jak batony Legal Cakes zawsze mnie ciekawiły z racji dziwności i tego, że niektóre autentycznie są bardzo smaczne, tak ich czekolady... nigdy. Początkowo mieli tylko dwie z dodatkami: mleczną z ciastkami orzechowymi i białą z malinami, co już sprawia, że to tabliczki niespecjalnie dla mnie. Zrobili je jednak według swoich reguł, a więc ze słodzikiem, z białkiem - no, wszystko, czego unikam w czekoladach. Kiedy wzbogacili ofertę o ciemną, także z tym całym dobrem, wiedziałam, że mnie nie zachwyci. Czekolada na batonach (np. Chiacho, Sneaky) ich roboty nie zachwycała tak, bym chciała ją jako tabliczkę, ale wejście tej zgrało się w czasie z Pacmanem i Yogim, trochę przekornie postanowiłam także ją zakupić. Z najczystszej ciekawości. Dodatkowym argumentem "za" była nazwa kojarząca się z niezłym serialem "Orange Is the New Black". Nie wiem, czy bym to zrobiła, gdybym o zawartość kakao zapytała przed zakupem.

I dopiero po degustacji pomyślałam sobie, że w sumie dobrze trafiło, że zjadłam ją w tak krótkiej odległości od Wedla Premium Gorzka Cząstki Wiśni i Chili.

Legal Cakes The New Black Premium Protein Chocolate to ciemna czekolada proteinowa o zawartości 63 % kakao z Afryki oraz Ameryki Południowej z czarną porzeczką (6,7%).

Gdy tylko otworzyłam folię, poczułam dziwnie znajomy, dość wyrazisty zapach, który w pierwszej chwili nazwał mi się w głowie makowcem i "słodkim proszkiem ryżowym", a potem rozjaśniło mi się tam. To proszek-puder - w sensie, że cukier, którym posłodzono... sezamową chałwę. Być może z fistaszkami. Postawioną obok makowca, bo odchodziła od niej duszno-ziemista nuta, integralna ze słodzikowym akcentem (wyczuwalnym dopiero w tle). Dosłownie czułam stęchławo-drożdżowe ciasto, jak i masę makową. Chałwa na pewno zawierała lekką goryczkę kakao. W tle i już po przełamaniu, w trakcie jedzenia doszukałam się sugestii kawy i taniej polewy, także w "chałwowatym" czymś osadzone.

Na dotyk bardzo ciemna tabliczka była aż szorstko proszkowa. Przy łamaniu trzaskała średnio głośno, choć była bardzo twarda. Nie jak ciemne-kamienne czekolady jednak. Przekrój odsłonił sporo zatopionych w niej kulek liofilizowanych porzeczek. Odgryzając kawałek, miałam wrażenie, że trzeszczy od cukru, jednak skojarzenie to chwilami wydawało się wywołane trafieniem na kruche porzeczki.

W ustach czekolada rozpływała się szybko i tłusto-wodniście, znikając na nic. Była bardzo w tym słodzikowa. Jej tłustość wydała mi się gładka tylko w pierwszej chwili, potem całość robiła się coraz bardziej ziarniście-kryształkowa (efekt kryształków cukru - tu słodziku), proszkowa. W falach "tłustawej wody" pod koniec pojawiała się pylistość. Wszystko to podkręcały suche porzeczki.

Porzeczki w większości były sucho-trzeszczące. Nasiąkały po dłuższym czasie i mimo że wręcz kruche, w trakcie jedzenia, a zwłaszcza pod koniec rozpływania się kęsa, okazywały się soczyste i dość świeżawe (napęczniałe?). Niestety jednak raczej pesteczkowe, niż choćby skórkowo-farfoclowo owocowe. Pesteczki jednak pod koniec przypominały o trzeszczeniu chałwy, choć w dużej mierze nasilały poczucie kryształkowości.

W smaku od pierwszej chwili ruszył silny słodzik. Było więc słodko, choć nie jakoś strasznie mocno, w wyraźnie chłodny sposób.

Prędko dogoniło go skojarzenie z lodami. Lodami na śmietance? Na mleku? Łagodnymi na pewno i... włoskimi! Poczułam pełne smaku lody włoskie (prawdziwe, nie świderki amerykańskie). Tylko że w wydaniu z nutką kakao lub kawy. Pojawiło się skojarzenie z kiepską kakaowo-tłuszczową, mdławą i zimną polewą na lodach na patyku.

Słodko-słodzikowe lody zaczęły mieszać się z pudrowo-słodką, duszną mieszanką. Zadrapały trochę w gardle.

Gdy trafiłam na kęs z dużą ilością dodatku (o to nietrudno), smaki te były ledwo uchwytne, szybciej pojawiała się za to kwaśność owocu i więcej słodzikowo-mącznych, słabiutko kawowych nut.

Mniej więcej w połowie rozpływania się kęsa (zwłaszcza z mniejszą ilością porzeczek) pomyślałam o niewyraźnie sezamowej (ale jednak) chałwie. Była mdława, lekko mączno-sezamowa i orzechowa jak fistaszki, trochę jak Chiacho, bo i nutka kakao się przy niej obróciła. Pomyślałam też o starym i mdłym, makowcu-roladzie, ale raczej jego cieście... który w dodatku polano polewą kakaową? Czułam zaskakujące echo mleka. i wciąż ciemnopolewową nutę. To wszystko jednak liche i odległe nuty, mieszające się z tłuszczowością.

Polewa obróciła się, zakręciła, kopsnęła lekką cierpkość. Ta wymieszała się ze słodzikiem i przyniosła trochę ziemi i kawy. Ziemistość kręcąc z orzeszkami, zaserwowała odrobinę pikanterii. Dzięki słodzikowi przywiodła na myśl stonowaną lukrecję.

Kawowa ziemia pomogła wydostać się na przód porzeczkom. Były kwaśno-soczyste, ale początkowo mało porzeczkowe, a bardziej jak "suszone owoce leśne". Przecięły słodycz i skupiły uwagę na kawie oraz ziemiście-kwaśnych tonach.

Na koniec poczułam porzeczki bliżej nieokreślone, obstawiałabym raczej czerwone. Dopiero jak czekolada zniknęła, a ja skupiłam się porządnie, rzeczywiście cierpko-kwaśne i już słodsze porzeczki czarne wyłapałam. Wtedy wydały mi się dość świeżawe.

Po zjedzeniu został posmak porzeczek nasilony przez ich obecność w zębach oraz słodzikowo-ostrawy posmak bazy. Było to dość mleczno-chłodne jak lody; trochę mączne, ale też zasładzające i pikantnawe jak za dużo słodziku albo efekt jak po zjedzeniu za zimnych lodów.

Ta tabliczka... była dziwna. To mleczne / śmietankowe lody o rozmaitych, delikatnych smakach w polewie kakaowej... w formie tabliczki. Zaskoczył mnie jej zaskakująco "mlecznawy" (nie w pełni mleczny) smak. Kakao było cały czas wyczuwalne, ale jedynie jako właśnie polewa, nie nazwałabym tej czekolady ciemną. Gorzka nie była, a jej jedyna kwaśność pochodziła od porzeczek. Do nich mam mieszane uczucia. Nie przekonały mnie, bo wyszły kiepsko czarno porzeczkowo, a jednocześnie... nie mam do nich większych zarzutów. Sama czekolada mimo iż jawnie słodzikowa, nie odrzucała przez to - i znów nie mam się do czego przyczepić, mimo że mi taka słodzikowość burzyła czekoladowość zarówno w smaku, jak i w strukturze. Ta bowiem była nieprzyjemna, bo i wodnista, i tłusta. Całość najeżona średnim dodatkiem, ale gdyby nie on, byłoby bardzo źle.

To chyba... dobra jak na słodzikowo-białkową tabliczka, a jednocześnie kiepska czekolada tak ogółem. Jako polewa na batonach Legal Cakes zdałaby egzamin, tabliczka? Nie. Po dwóch całych i trzeciej zaczętej zaczęło mi w niej przeszkadzać tyle drobnych czynników, że odpadłam. Nijakość, ten chłód, struktura i niesatysfakcjonująco czarne porzeczki.

Resztę wepchnęłam Mamie. Nastawiona sceptycznie spróbowała i: "nastawiłam się na ciemną, a tu... w ustach tak szybko, fajnie się rozpuszczała, nie taka gorzka nawet, dość dziwna, ale o samej czekoladzie nawet nie umiem nic powiedzieć. Te porzeczki jakie fajne! Jakby tak puchły aż w ustach, świetne. Tylko nie powiedziałabym, że to czarne, a czerwone raczej, bo w smaku to kwaśne po prostu. I bardzo sycąca, że tak trzema kostkami się nasyciłam, dziwne to też. Co prawda jak kończyłam następnego dnia, już ten element dziwności osłabł, to mi tak nie smakowała, ale wciąż w porządku". I... nastawiła się raczej pozytywnie. Jak na moje oko, to raczej "zgasiłoby" każdą szanującą się ciemną czekoladę.

Można powiedzieć, że to zdrowy odpowiednik Wedla Premium z chili i wiśniami (o innym smaku). Mimo wszystko wolę przystępniejszą strukturę Wedla i to, że dodatki tytułowe dobrze wyszły. Aż śmieszy mnie jednak dziwna mleczność obu.

ocena: 5/10

kupiłam: Legal Cakes

cena: 9,49 zł (promocja; za 75 g)

kaloryczność: 387 kcal / 100 g

czy znów kupię: nie

Skład: miazga kakaowa, substancja słodząca: erytrytol; liofilizowane czarne porzeczki, odżywka białkowa (białka serwatkowe, tłuszcz kakaowy, lecytyna słonecznikowa)